'Nondeju. Ze vertrouwt me niet, vliegt door mijn hoofd. Ik zeg het niet helemaal zoals ik het bedoel, maar ik heb haar door, dat kreng.'
Rosa Maris neemt je mee in het leven van Ella en Claire. Beiden zijn 58 jaar en vriendinnen sinds hun lerarenopleiding. Ella is een weduwe en gelukkig in haar duinhuis met haar dieren en kruidentuin.
Het contact tussen beide vrouwen bestaat, sinds Claire in Ierland woont, grotendeels uit langdurige en vaak diepzinnige telefoon-gesprekken.
Wanneer Claires vader ernstig ziek is, besluit Ella kordaat een week naar Ierland te gaan om haar vriendin bij te staan. Ondanks haar bijzondere gaven, had Ella nooit kunnen voorspellen dat een week in Ierland een beerput aan geheimen zou opentrekken. Toch nam ze, voordat ze ging, voor de zekerheid wat zelfgemaakte kruidentincturen mee, want je weet maar nooit... En wie is die verwaarloosde zwerver die bij nacht en ontij ineens voor de deur staat?
Na een zware, hectische week keert Ella terug naar haar eigen huis. Niet omdat ze zo graag weer schooltoetsen wil nakijken, maar omdat ze graag alleen is.
Claire wil absoluut, na het overlijden van haar vader, terug naar Nederland. Ze verhuist, woont tijdelijk bij Ella en dit leidt tot bijzondere onthullingen en situaties.
De vraag rijst: wie of wat is die Ella nou in wezen? Maar de grootste vraag is: is hun bijzondere vriendschap hier wel tegen opgewassen?
'Nog steeds kan ik behoorlijk scherpuit de hoek komen. Wie daar niet tegen kan, moet maar niet met mij omgaan.'
Jacqueline Servais ('51) schrijft al vanaf het moment dat zij een pen kon vasthouden. Na vijf non-fictieboeken, talloze publicaties van korte verhalen en gedichten, heeft zij de stap gezet naar het schrijven van een roman. Rosa Maris is haar debuutroman.
Rosa Maris neemt je mee in het leven van Ella en Claire. Beiden zijn 58 jaar en vriendinnen sinds hun lerarenopleiding. Ella is een weduwe en gelukkig in haar duinhuis met haar dieren en kruidentuin.
Het contact tussen beide vrouwen bestaat, sinds Claire in Ierland woont, grotendeels uit langdurige en vaak diepzinnige telefoon-gesprekken.
Wanneer Claires vader ernstig ziek is, besluit Ella kordaat een week naar Ierland te gaan om haar vriendin bij te staan. Ondanks haar bijzondere gaven, had Ella nooit kunnen voorspellen dat een week in Ierland een beerput aan geheimen zou opentrekken. Toch nam ze, voordat ze ging, voor de zekerheid wat zelfgemaakte kruidentincturen mee, want je weet maar nooit... En wie is die verwaarloosde zwerver die bij nacht en ontij ineens voor de deur staat?
Na een zware, hectische week keert Ella terug naar haar eigen huis. Niet omdat ze zo graag weer schooltoetsen wil nakijken, maar omdat ze graag alleen is.
Claire wil absoluut, na het overlijden van haar vader, terug naar Nederland. Ze verhuist, woont tijdelijk bij Ella en dit leidt tot bijzondere onthullingen en situaties.
De vraag rijst: wie of wat is die Ella nou in wezen? Maar de grootste vraag is: is hun bijzondere vriendschap hier wel tegen opgewassen?
'Nog steeds kan ik behoorlijk scherpuit de hoek komen. Wie daar niet tegen kan, moet maar niet met mij omgaan.'
Jacqueline Servais ('51) schrijft al vanaf het moment dat zij een pen kon vasthouden. Na vijf non-fictieboeken, talloze publicaties van korte verhalen en gedichten, heeft zij de stap gezet naar het schrijven van een roman. Rosa Maris is haar debuutroman.
