Dit boek is een autobiografische familiekroniek in drie delen. Deel 1 begint in 1943 als de vader van de schrijfster, Leopold van Roeyen, door de bezetter verplicht wordt om in Duitsland te gaan werken. Hij komt terecht in een plaatsje aan de voet van het Ertsgebergte, vlakbij de Tsjechische grens. Daar leert de Zeeuws-Vlaming zijn toekomstige, Saksische vrouw kennen. Ze trouwen en krijgen een kind. Na de oorlog gaan ze op de vlucht voor de Russen. Tijdens hun maanden durende tocht naar Zuid-Nederland maken ze veel dramatische gebeurtenissen mee.
Deel 2 begint als de schrijfster ongeveer drie jaar oud is. Het verhaalperspectief verschuift in dit deel. Het boek gaat verder in de ik-vorm en wordt hierdoor persoonlijker. Ze beschrijft haar eigen jonge leven, waarbij haar jeugd in Nieuw-Namen centraal staat.
Deel 3 verhaalt over volwassen worden, de liefde en het gezinsleven in voor- en tegenspoed. Veel aandacht besteedt de schrijfster aan de reizen naar haar familie in Oost-Duitsland, de DDR. Hoe zij het leven in de DDR ervaren heeft, hoe ze het daar heeft zien veranderen en hoe zij ten slotte de val van de Berlijnse Muur in 1989 heeft beleefd.
