Terwijl op 19 november 1421 het water begint te wassen, verblijft Goede van Standhazen in de torenkamer van het half verwoeste Oosterhoutse kasteel. Het is in de dagen van de Sint-Elisabethsvloed, de naderende zondvloed. Goede schrijft als een bezetene over haar voorgeslacht: haar overgrootvader, de steenrijke Willem van Duvenvoorde en Clemeynse, zijn bastaarddochter. Langzamerhand geeft zij het grote geheim prijs dat hun levens heeft beheerst. Goede schrijft over hofintriges, het dagelijks leven in kastelen en op het land, riddereer en bastaardij, kuisheid en ondeugendheid, ketterij en godsdienstigheid.
Het verhaal speelt zich af in het schimmige gebied tussen het graafschap Holland en het hertogdom Brabant, waar Willem van Duvenvoorde steeds meer greep op heeft gekregen. Totdat zijn positie begint te wankelen... Tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten zien jaloerse edelen hun kans schoon.
Schaduw van de avond geeft een indringend beeld van de late Middeleeuwen en de opkomst van het individu. Het is het verhaal van hartstocht en haat, van leven en dood.
Het verhaal speelt zich af in het schimmige gebied tussen het graafschap Holland en het hertogdom Brabant, waar Willem van Duvenvoorde steeds meer greep op heeft gekregen. Totdat zijn positie begint te wankelen... Tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten zien jaloerse edelen hun kans schoon.
Schaduw van de avond geeft een indringend beeld van de late Middeleeuwen en de opkomst van het individu. Het is het verhaal van hartstocht en haat, van leven en dood.
