Sinds de afschaffing van de door Vlaanderen als nefast gepercipieerde talentellingen zijn er de laatste vijftig jaar slechts sporadisch gegevens over het taalgebruik in Brussel verzameld. Het gebrek aan een wetenschappelijke inschatting van de taalverhoudingen leidde tot allerlei mythes en vooroordelen. Toch is de Brusselse context de laatste jaren duidelijk veranderd. De federalisering van België, de hervorming van de Brusselse instellingen in 1989 en de grondwetsherziening van 1993 hebben het institutionele kader waarin individuele taalverschuivingen opereren drastisch veranderd. Dit is ook het geval voor de onderwijsinfrastructuur, de gezondheidszorg en de sociaal-culturele instellingen. Hetzelfde geldt voor de ontwikkeling van de Brusselse arbeidsmarkt. Mede door demografische en culturele ontwikkelingen is Brussel onmiskenbaar tot een multiculturele stad geëvolueerd, waardoor de taalscène niet gereduceerd kan worden tot het contact tussen twee talen.
De wijze waarop meertaligheid in Brussel, gegeven deze multiculturele ruimte, concreet gestoffeerd wordt, vormt de aanleiding tot het schrijven van dit boek. Het geeft een overzicht van de belangrijkste resultaten van een survey-onderzoek dat gevoerd werd door het "Centrum voor de Interdisciplinaire Studie van Brussel".
Het boek richt zich tot iedereen die geïnteresseerd is in het leven in een meertalige stad in het algemeen en de Brusselse taalsituatie in het bijzonder.
De wijze waarop meertaligheid in Brussel, gegeven deze multiculturele ruimte, concreet gestoffeerd wordt, vormt de aanleiding tot het schrijven van dit boek. Het geeft een overzicht van de belangrijkste resultaten van een survey-onderzoek dat gevoerd werd door het "Centrum voor de Interdisciplinaire Studie van Brussel".
Het boek richt zich tot iedereen die geïnteresseerd is in het leven in een meertalige stad in het algemeen en de Brusselse taalsituatie in het bijzonder.
