Sebastien de Fooz vertrok in maart 2005 te voet van Gent naar Jeruzalem. In 184 dagen legde hij 6000 kilometer af en doorkruiste hij 13 landen. Bij zijn vertrek had hij slechts 50 euro op zak. Op zijn tocht liet hij zich vooral leiden door het onverwachte én door de hulp van mensen. Dat leidde tot talloze boeiende ontmoetingen. Onderweg sliep hij bij christenen, joden en moslims en ontdekte op die manier wat deze drie wereldgods diensten verenigt. Dit boek brengt het relaas van een moderne pelgrimstocht waarbij allerlei maatschappelijke vooroordelen stap voor stap ontkracht worden en persoonlijke angsten overwonnen. De auteur ging op stap met een kleine videocamera. In de loop van 2006 wordt het relaas van zijn tocht in meerdere afleveringen getoond op de VRT.
Als ik vraag wat ze van de Europese Unie denken, antwoordt de Serviër Bojan: "We zijn een opgegeven generatie. We hebben niet alleen de oorlog gekend maar we zijn bovendien vergeten door de collectieve onwetendheid van de Europese Unie. Ze willen ons niet. Vergeet me niet daar in Jeruzalem." Sebastien de Fooz vertrok in 2005 op weg naar Jeruzalem met een bezemsteel in de hand en amper 50 euro op zak. In zes maanden tijd liep hij zesduizend kilometer en doorkruiste hij twaalf landen: via Centraal-Europa en het Midden-Oosten naar Israël en Palestina. Of hij zijn eindbestemming ooit zou bereiken, was vanaf het begin onzeker. Hij liet zich immers leiden door het onverwachte en door de spontane hulp van mensen. Zijn tocht bracht soms hilarische toestanden mee, soms ergernis, maar vooral ook een andere kijk op drie wereldgodsdiensten: het christendom, het jodendom en de islam. In een tijd waarin conflicten meer en meer blijken te draaien rond religieuze tegenstellingen, zocht de auteur uit of deze drie godsdiensten ons echt tot verschillende mensen maken. Hij luisterde onderweg naar de uiteenlopende verhalen van talloze mensen. Deze spannende solotocht is echter ook een persoonlijke queeste en toont op indringende wijze hoe persoonlijke angsten overwonnen worden en hoe allerlei maatschappelijke vooroordelen stap voor stap ontkracht worden.
Als ik vraag wat ze van de Europese Unie denken, antwoordt de Serviër Bojan: "We zijn een opgegeven generatie. We hebben niet alleen de oorlog gekend maar we zijn bovendien vergeten door de collectieve onwetendheid van de Europese Unie. Ze willen ons niet. Vergeet me niet daar in Jeruzalem." Sebastien de Fooz vertrok in 2005 op weg naar Jeruzalem met een bezemsteel in de hand en amper 50 euro op zak. In zes maanden tijd liep hij zesduizend kilometer en doorkruiste hij twaalf landen: via Centraal-Europa en het Midden-Oosten naar Israël en Palestina. Of hij zijn eindbestemming ooit zou bereiken, was vanaf het begin onzeker. Hij liet zich immers leiden door het onverwachte en door de spontane hulp van mensen. Zijn tocht bracht soms hilarische toestanden mee, soms ergernis, maar vooral ook een andere kijk op drie wereldgodsdiensten: het christendom, het jodendom en de islam. In een tijd waarin conflicten meer en meer blijken te draaien rond religieuze tegenstellingen, zocht de auteur uit of deze drie godsdiensten ons echt tot verschillende mensen maken. Hij luisterde onderweg naar de uiteenlopende verhalen van talloze mensen. Deze spannende solotocht is echter ook een persoonlijke queeste en toont op indringende wijze hoe persoonlijke angsten overwonnen worden en hoe allerlei maatschappelijke vooroordelen stap voor stap ontkracht worden.
