Roos vindt een vader. Sam vindt een dochter, maar de moeder wil voorlopig geen man meer zien. Senna heeft zijn hulp nodig, meer niet, echt niet, alsjeblieft niet. Twee mensen raken toevallig in een baan om elkaar. Wat houdt ze in elkaars baan? Aantrekkingskracht? Hoop? Elkaars leegtes? De kleine maan in hun baan die hun getijden beheerst? Ze draaien om elkaar als twee dansers, als twee boksers, als twee werelden, zij ondoordringbaar en ontoegankelijk, hij nieuwsgierig als een ontdekkingsreiziger. Zoekend naar een balans, zoekend naar contact, zoekend naar antwoorden zonder vragen. Als het verleden een nachtmerrie is, is de toekomst dan een heden zonder dromen?
