In "Fragmenten uit de taal van een verliefde" komen twee werelden op treffende wijze bij elkaar: aan de ene kant een van de grote Franse intellectuelen uit de 20e eeuw: Roland Barthes; en aan de andere kant de verliefde, die in dit boek in feite één lange monoloog houdt. Het resultaat is een ongehoord scherpe weergave van de uiterst herkenbare vertwijfelingen, onzekerheden en overpeinzingen die wereldwijd bij de verliefdheid horen. Nog nooit heeft iemand zo geraffineerd weten uit te leggen dat "ik hou van je" allang niets meer betekent, dat je tijdens het wachten op het telefoontje van de ander in feite een toneelstuk opvoert, dat een huilbui meestal niet zomaar een huilbui is, en dat verliefdheid helaas uit de mode is: kortom, dat het zo'n feest nog niet is om verliefd te zijn.
In ruim tachtig fragmenten ontvouwt Barthes voor de ogen van de lezer en gesteund door een brede kennis van literatuur, filosofie en cultuur, een scala aan verliefde gevoelens die tezamen het leven van onze verliefde uitmaken. De volgorde van de fragmenten, die alleen voor de vorm alfabetisch gerangschikt zijn, is totaal onbelangrijk: het boek hoeft niet van voor naar achteren gelezen te worden. Deze encyclopedie van het gevoelsleven, zoals een enthousiaste recensent dit boek ooit noemde, is niet om uit te lezen, maar om in te lezen, steeds weer.
In ruim tachtig fragmenten ontvouwt Barthes voor de ogen van de lezer en gesteund door een brede kennis van literatuur, filosofie en cultuur, een scala aan verliefde gevoelens die tezamen het leven van onze verliefde uitmaken. De volgorde van de fragmenten, die alleen voor de vorm alfabetisch gerangschikt zijn, is totaal onbelangrijk: het boek hoeft niet van voor naar achteren gelezen te worden. Deze encyclopedie van het gevoelsleven, zoals een enthousiaste recensent dit boek ooit noemde, is niet om uit te lezen, maar om in te lezen, steeds weer.
