Joop van der Horst is een begrip. En dat al heel lang. Zijn stukken zijn altijd verrassend, eigenzinnig, to the point en met veel humor. Ze zijn bovendien zo verbluffend eenvoudig geschreven en zo aansprekend dat je vergeet dat het om belangrijke en netelige onderwerpen gaat. Taal is iets van iedereen. Maar de meningen over taal staan vaak tegenover elkaar. Vooral als het gaat om taalverandering, om normen en waarden, om de standaardtaal, om onderwijs en literatuur. Al die onderwerpen komen aan de orde in deze bundeling van eerder verschenen artikelen. Sommige, zoals ‘De Croma-verandering’ of ‘Het nieuwe krijgen’ zijn klassiekers. Andere, zoals ‘De ezels in de film’ of ‘Mortier’ zijn pareltjes die verschenen in een obscuur studentenblaadje of in een krant van acht jaar geleden en zijn daardoor nagenoeg onvindbaar geworden. In Met het oog op morgen komen ze allemaal weer boven water. In deze stukken is niets van schoolmeesterij. Wie wil weten ‘hoe het moet’, kan beter iets anders lezen. Joop van der Horst schrijft voor zelfdenkende lezers: die worden aan het denken gezet, uitgenodigd tot verwondering of geprikkeld tot tegenspraak. Maar nooit laten deze stukken de lezer onberoerd.
