In de zomer van 1944 maakt Hassel als Duits soldaat de strijd mee tussen vluchtende Duitse eenheden en oprukkende Geallieerde strijdkrachten. Het eerste gedeelte van het boek speelt in Normandië, het laatste in Parijs. De schokkende gebeurtenissen beschrijft hij weer vanuit de gezichtshoek van de gewone soldaat. De lezer van Hassels eerdere romans zal ook hier de Ouwe, de Légionaire en Broertje ontmoeten. De laatste fase van de bezetting van Parijs wordt ons voor ogen gesteld als een periode van ongekende wanorde, vooral nadat de verzetstrijders hun acties gingen verhevigen. Volgens Hassel is generaal Dietrich von Choltitz, de verdediger van Parijs, een niets en niemand ontziend militair, en niet de edelmoedige figuur die bijvoorbeeld in het boek Brandt Parijs? van Larry Collins en Dominique Lapierre naar voren komt. Maar dat was al bekend sinds de aanval op Rotterdam in de meidagen van 1940... Hassel beschrijft de gevechten op realistische wijze en schenkt daarbij veel aandacht aan de individuele reacties van de strijdenden. Elk hoofdstuk begint met een epiloog, die een vlijmende aanklacht tegen de waanzin van de oorlog bedoelt te zijn.
