Annie M.G. Schmidt kent iedereen van de boeken die ze schreef voor kinderen. Maar hoe dacht deze eigenwijze dame over kinderen?
Inderdaad: eigenwijs.
In al haar versjes over kinderen echoot haar beroemde dichtregel ‘en als ik kwaad ben zeg ik bil!’. Ook in de vele columns die ze over hen schreef is weinig zoetsappigheid te bespeuren en weinig volwassen vertedering. Wel: een kritische kijk op ouders die in hun kroost louter wonderkindertjes zien, een vrolijke blik op de eigenzinnigheid en de onafhankelijke logica van kinderen. Want kind – dat is ze zelf ook altijd gebleven.
Inderdaad: eigenwijs.
In al haar versjes over kinderen echoot haar beroemde dichtregel ‘en als ik kwaad ben zeg ik bil!’. Ook in de vele columns die ze over hen schreef is weinig zoetsappigheid te bespeuren en weinig volwassen vertedering. Wel: een kritische kijk op ouders die in hun kroost louter wonderkindertjes zien, een vrolijke blik op de eigenzinnigheid en de onafhankelijke logica van kinderen. Want kind – dat is ze zelf ook altijd gebleven.
