De wereld van Lea Smolders wordt overhoop gehaald wanneer haar dochter Ifi beslist om ‘tijdelijk’ bij grootmoeder Dora in te trekken. Lea vermoedt hierin de hand van haar moeder. Ze wil er alles aan doen om haar dochter weer voor zich te winnen. Wanneer Dora door een hersenbloeding in coma gaat, ziet Lea haar kans. Ze verhuist naar het ouderlijk huis om voor Ifi en haar moeder te zorgen. Maar hoewel ze niet veel meer is dan een plant, blijft Dora haar leven overheersen. En ook haar dochter lijkt geheimen te hebben. Overrompeld door heden en verleden is niets nog helder voor Lea. Wat is waan en wat is werkelijkheid?
'Wat overblijft is naamloos' is een tragikomedie. Over moeder-dochterrelaties in tweevoud. Over de vraag of ons leven gedetermineerd is. En door wie of wat. Tom Cornu vertelt een verhaal dat even literair als humoristisch is.
“Soms lopen mensen hand in hand. Dan heeft men het vermoeden dat ze elkaar raken. Soms zijn mensen genetisch gelinkt –vader en dochter, moeder en zoon– dan moeten ze elkaar graag zien. Soms staan mensen op een hoopje. Rond een bed bijvoorbeeld. Ze spreken samenzweerderig. Alsof ze verbonden zijn.”
Tom Cornu (1975) studeerde geneeskunde, vloog als arts naar Kenia en Liberia, deed een poging om het klimaat te redden maar besloot uiteindelijk te doen wat hij graag doet, wat hij goed kan. In de voorbije jaren schreef en regisseerde hij toneelstukken en een documentaire. Naast dit alles bleef hij mens: hij werd verliefd, trouwde en kreeg twee dochters. En toen schreef hij de roman 'Wat overblijft is naamloos'.
'Wat overblijft is naamloos' is een tragikomedie. Over moeder-dochterrelaties in tweevoud. Over de vraag of ons leven gedetermineerd is. En door wie of wat. Tom Cornu vertelt een verhaal dat even literair als humoristisch is.
“Soms lopen mensen hand in hand. Dan heeft men het vermoeden dat ze elkaar raken. Soms zijn mensen genetisch gelinkt –vader en dochter, moeder en zoon– dan moeten ze elkaar graag zien. Soms staan mensen op een hoopje. Rond een bed bijvoorbeeld. Ze spreken samenzweerderig. Alsof ze verbonden zijn.”
Tom Cornu (1975) studeerde geneeskunde, vloog als arts naar Kenia en Liberia, deed een poging om het klimaat te redden maar besloot uiteindelijk te doen wat hij graag doet, wat hij goed kan. In de voorbije jaren schreef en regisseerde hij toneelstukken en een documentaire. Naast dit alles bleef hij mens: hij werd verliefd, trouwde en kreeg twee dochters. En toen schreef hij de roman 'Wat overblijft is naamloos'.
