Bart Moeyaert (1964) schrijft voor jongeren en volwassenen. Proza, poëzie en theater. Uitgepuurde verhalen over intimiteit. Soms teder en troostend, dan weer hard en confronterend. Hij schrijft over weggaan. Of blijven. Bijna altijd is er een geheim dat mondjesmaat wordt onthuld. Zijn theaterteksten nodigen uit om te lezen en hardop te zeggen.
Moeyaerts werk is in meer dan twintig talen verschenen en vaak bekroond, onder andere met de Nienke van Hichtumprijs, de Gouden Uil, de Woutertje Pieterseprijs, vier Zilveren Griffels en zes Boekenleeuwen.
Isabelle Vandenabeele (1972) maakte voor elke tekst uit We waren klaar een beeld. Een overzichtelijke wereld in stevige lijnen.
We waren klaar bundelt acht theaterteksten. Engel in de appelgaard (1994), Kus me (1994), Mijn maan (1998) Rover, dronkeman (2000), Bremen is niet ver (2001), Ongelikt (2001), Drie zusters (2004) en Onnozele (2010)
‘Zijn teksten zijn geheimzinnige partituren die behoedzaam geopend moeten worden.’ – Knack, over Bart Moeyaert in het theater
Moeyaerts werk is in meer dan twintig talen verschenen en vaak bekroond, onder andere met de Nienke van Hichtumprijs, de Gouden Uil, de Woutertje Pieterseprijs, vier Zilveren Griffels en zes Boekenleeuwen.
Isabelle Vandenabeele (1972) maakte voor elke tekst uit We waren klaar een beeld. Een overzichtelijke wereld in stevige lijnen.
We waren klaar bundelt acht theaterteksten. Engel in de appelgaard (1994), Kus me (1994), Mijn maan (1998) Rover, dronkeman (2000), Bremen is niet ver (2001), Ongelikt (2001), Drie zusters (2004) en Onnozele (2010)
‘Zijn teksten zijn geheimzinnige partituren die behoedzaam geopend moeten worden.’ – Knack, over Bart Moeyaert in het theater
