Er is veel voor nodig om de ellende van de wereld te zien en de plicht te voelen om daar iets aan te doen, niet iedereen kan of wil dat. Larissa MacFarquhar portretteert mannen en vrouwen die er alles voor overhebben om anderen te helpen. Zo verkoopt een van hen, de Amerikaanse Dorothy Granada, huis en haard, en laat de zorg voor haar zoon over aan haar ex-man, om een medisch centrum op te richten in de sloppenwijken van Nicaragua. Ze wordt regelmatig met de dood bedreigd en krijgt zelfs nachtelijk bezoek van een bendeleider die kwaad in de zin heeft. Maar ze laat zich niet intimideren of wegjagen, ze blijft zorg bieden aan wie het nodig heeft, dag in, dag uit. Hoe komt het dat mensen zoals Dorothy zo extreem goed willen doen, zelfs als dit ten koste gaat van zichzelf en hun dierbaren? Wat brengt het hun en de wereld? En welke consequenties brengt het met zich mee? Larissa MacFarquhar onderzoekt de filosofische en existentiële grenzen van onbaatzuchtigheid en daagt ons uit na te denken over onze meest fundamentele aannames over goedheid.
