Eddy Hoedt (°1947 Izegem) schetst op een indringende manier het reilen en zeilen binnen een paracommando eenheid midden de jaren zestig.
Discipline en inzet, korpsgeest en kameraadschap, durf en motivatie zijn basiselementen in deze eenheden.
De Afrika-periode was voorbij en er bood zich een nieuwe uitdaging aan: het Regiment Para-Commando werd aangeduid om deel uit te maken van de “ALLIED MOBIL FORCE”, de snelle interventiemacht van de NAVO.
De auteur deed de nodige research en baseerde zich op getuigenissen van instructeurs, kaderleden en korpsgenoten van weleer. Verder putte hij uit zijn persoonlijke belevenissen als paracommando bij het 3 Bon Parachutisten in Lombardzijde (KorpsCdt. Majoor Vlaminck), dat de standaard en de tradities overnam van het vroegere Koreabataljon. Verschillende oud-Korea vrijwilligers waren toen trouwens nog als instructeur in het bataljon actief.
Het uiteindelijke resultaat dat nu voor u ligt is een vlot leesbaar boek geworden, vol historische informatie en anekdotische passages die bij wijlen grappig uit de hoek komen.
Dit relaas wordt doorkruist met diverse krantenartikelen uit die periode. Ze komen uit het omvangrijke archief van Claude Herminaire, gewezen redacteur van de “Gazet van Antwerpen”.
“Wings, daggers en kronieken” is vooral een ode aan de onverzettelijkheid en de wilskracht.
Bij de paracommando’s noemen ze dit fenomeen “SPIRIT”.
Dit boek wil verder een eerbetoon zijn aan al die duizenden naamloze vrijwilligers, die met hun inzet en vastberadenheid kozen voor de zwaarste en moeilijkste opleiding binnen het Belgisch leger. Bij vele oudgedienden zal deze uitgave onvermijdelijk herinneringen oproepen, voor de anderen wordt het een kennismaking met dit illustere Belgische elitekorps.
Discipline en inzet, korpsgeest en kameraadschap, durf en motivatie zijn basiselementen in deze eenheden.
De Afrika-periode was voorbij en er bood zich een nieuwe uitdaging aan: het Regiment Para-Commando werd aangeduid om deel uit te maken van de “ALLIED MOBIL FORCE”, de snelle interventiemacht van de NAVO.
De auteur deed de nodige research en baseerde zich op getuigenissen van instructeurs, kaderleden en korpsgenoten van weleer. Verder putte hij uit zijn persoonlijke belevenissen als paracommando bij het 3 Bon Parachutisten in Lombardzijde (KorpsCdt. Majoor Vlaminck), dat de standaard en de tradities overnam van het vroegere Koreabataljon. Verschillende oud-Korea vrijwilligers waren toen trouwens nog als instructeur in het bataljon actief.
Het uiteindelijke resultaat dat nu voor u ligt is een vlot leesbaar boek geworden, vol historische informatie en anekdotische passages die bij wijlen grappig uit de hoek komen.
Dit relaas wordt doorkruist met diverse krantenartikelen uit die periode. Ze komen uit het omvangrijke archief van Claude Herminaire, gewezen redacteur van de “Gazet van Antwerpen”.
“Wings, daggers en kronieken” is vooral een ode aan de onverzettelijkheid en de wilskracht.
Bij de paracommando’s noemen ze dit fenomeen “SPIRIT”.
Dit boek wil verder een eerbetoon zijn aan al die duizenden naamloze vrijwilligers, die met hun inzet en vastberadenheid kozen voor de zwaarste en moeilijkste opleiding binnen het Belgisch leger. Bij vele oudgedienden zal deze uitgave onvermijdelijk herinneringen oproepen, voor de anderen wordt het een kennismaking met dit illustere Belgische elitekorps.
