In het eerste deel van ZON spelen de gedichten zich af op het strand of in zee, in een auto of in een lichtgevend huis. Altijd speelt de zon een rol. Op een gegeven moment sluipen er leeuwen in de bundel, die alles op scherp zetten. Honderden, duizenden leeuwen die veranderen in een veld vol juichende zonnebloemen. ZON geeft een nieuwe wending aan het omvangrijke oeuvre van Peter Verhelst: de bundel is een broeierig geheel, waarin het politieke voor het eerst duidelijk verbonden wordt met het lyrische. Omdat onze tijden daarom vragen.
