Iman Willem Falck (1736-1785) verhuisde als jongeling van Ceylon, het huidige Sri Lanka, naar Utrecht, waar hij rechten studeerde. Hij koos niet voor een bestuurlijke loopbaan in de Republiek, maar voor een ongewisse carrière in Azië. In 1765 werd hij benoemd tot gouverneur van de VOC-vestiging Ceylon, waar hij een einde maakte aan de oorlog met het binnenlandse koninkrijk Kandy. Gedurende twintig jaar toonde hij een eigenzinnige visie op de te volgen politiek ten opzichte van de opdringende Britse macht in India. Zijn matige gezondheid en grote teleurstelling over het weinig krachtige Nederlandse optreden tijdens de Vierde Engelse Oorlog deden hem afzien van een verdere carrière in Batavia. Deze biografie van Falck, gebaseerd op vele herontdekte archieven, geeft een interessant beeld van zijn leven als diplomaat, zijn familieachtergronden, netwerken en intriges en van de handel en de binnen- en buitenlandse politiek in de achttiende eeuw.
