Talloze Europese rapporten schetsen een gehavend landschap. Nederland scoort ver ondermaats als het gaat om de overleving na kanker of na een hartinfarct of beroerte. Ook zijn onze baby- en kindersterftecijfers onacceptabel hoog. De rode draad door deze statistieken is de poortwachtersfunctie van de huisarts. Andere poortwachterslanden presteren eveneens slecht. Dat is logisch: huisartsen doen te veel specialistisch werk, ofschoon ze er niet voor zijn opgeleid. Aangenomen wordt dat ons poortwachtersmodel verantwoordelijk is voor enkele duizenden onnodige sterfgevallen per jaar. Hoog tijd voor een sceptisch geluid.
