Voetbalverhalen van vroeger kunnen prachtig zijn. Vooral als ze uit Den Haag komen. En helemaal als ze worden uitgeserveerd door mannen die zelf veel hebben meegemaakt, alles in hun hoofden en plakboeken hebben opgeslagen en er jaren later nog steeds smeuïg over kunnen vertellen. Zoals René Pas (1945) en Theo van der Burch (1943), twee pure ADO'ers sinds het begin van de jaren '60. De twee roodgroene vrienden behoren tot een select gezelschap spelers die 10 seizoenen of langer onder contract van de mooiste club van Nederland stonden. Over hun voetbaljaren raken ze nooit uitgesproken. En terecht: die ADO-tijd van toen wás ook onvergetelijk.
In Zwikken met Happel praten Pas en Van der Burch openhartig over hun avonturen met Ernst Happel, Vaclav Jezek, Eddy Hartmann, Aad Mansveld, Dick Advocaat en vele andere legendarische ADO'ers. Niet chronologisch of thematisch opgebouwd, maar lekker uit de losse pols en vaak van de hak op de tak. Op die manier, en dankzij veel unieke foto's en documenten, kon een heerlijk bewaarboek ontstaan met elementen die in het hedendaagse voetbal nog wel eens willen ontbreken: enthousiasme, kameraadschap en humor.
Anekdotes, herinneringen en meningen wisselen elkaar af. Foto's en knipsels uit de plakboeken van René en Theo doen de rest. De slagroom op de taart komt van Rob Baan, die uit zijn prille trainerstijd bij ADO een uitzonderlijk aantekeningenschriftje van Ernst Happel bewaarde waarvan delen in dit boek zijn afgedrukt. Toegegeven, de tijden van toen in het Zuiderpark zullen nooit meer terugkomen. Maar erover praten met legendarische voetballers die erbij waren, is en blijft een feest.
