Een duistere geschiedenis

Dankzij de leuke geste van Hebban en De Bezige Bij/Cargo -om dit boek via een winactie beschikbaar te stellen- voor mij een leuke uitbreiding van de boekenstapel.

Faye van Laar, de ik-persoon in het boek, is, als borderliner, van jongst af aan vaste bewoonster van de psychiatrische instelling waar haar vader Julius directeur is. Zij ziet de andere aanwezige lotgenoten als "familie" en “het gezin”. We beleven haar (geestes)wereld, haar herinneringen en duiken diep in haar psyche, dwangmatigheden, destructieve gevoelens en dilemma's. Haar passie, puzzels maken, dwingt Faye als het ware om regelmatig in (originele) puzzelwoorden te denken en te communiceren het geen haat uitstekend afgaat. We krijgen ook een beeld van haar onverwerkte en geamputeerde familiegeschiedenis en komen stukje bij beetje ook iets te weten over de bijzondere gezinsleden.
Haar leven beschrijft voor lezers -veelal outsiders- een vreemde, verontrustende en niet geheel te bevatten wereld.

Gelijktijdig belanden we in het parallelle, eigenlijke verhaal. De komst van Emilie in de instelling, haar achtergrond, haar angst en het feit dat zij een geheim meedraagt, maakt dat Faye hierin geïnteresseerd raakt en daardoor vriendschap wil sluiten. Het zorgt er langzamerhand voor dat Faye betrokken raakt bij de twijfels rond de dood van Emilie's vriend Steven. Emilie, die het gevoel heeft dat zij achtervolgd wordt, blijkt plotseling verdwenen en door die verdwijning ontmoet Faye inspecteur Simon te Bresser, die zelf ook moeite heeft om te aanvaarden dat de dood van Steven wel een zelfverkozen einde zou kunnen zijn. Hij heeft het, inmiddels gestaakte, onderzoek geleid en denkt er, anders dan zijn leidinggevende, duidelijk het zijne van. Moord, met een reden, maar helaas zonder duidelijk bewijs. Dit blijft hem door het hoofd spoken.
Faye kan intussen de verdwijning van Emilie niet loslaten, zij wil haar terugvinden, maar welke stappen, naast samenwerken met Simon, kan zij zelf ook nog ondernemen?
Dan zijn er nog directe bedreigingen richting haar vader, waar ook Faye mee te maken krijgt.
De grote vraag is, is dit alles met elkaar verweven of niet? Er zijn allerlei belangen in het spel, de lezer mag al lezende de kluwen ontwarren.

Corine Hartman neemt ons op originele wijze mee in de alledaagsheid van politieonderzoek; de wereld van de farmacie en macht; zweverige therapeutische en creatieve sferen van het bewustzijn en vooral de droevige en ontregelde zielenroerselen van psychiatrische patiënten. Het maatschappelijk thema, depressiviteit en de rol van de farmacie en de zeer geloofwaardige gedragingen van Faye maken het verhaal realistisch, je kunt je voorstellen dat dingen precies zo (kunnen) gebeuren.
Met deze mix serveert Hartman de lezer een boeiend geheel en geeft een inkijkje in redelijk gesloten omgevingen.