Lezersrecensie
Taalvondsten
Alweer haar derde bundel met verzamelde en opnieuw bewerkte columns. Na het zeer succesvolle "Taal is zeg maar mijn ding" (2009) en "En dan nog iets" (2012) was het anno 2018 hoog tijd voor weer een nieuwe verzameling humorvolle, ironische, boeiende en hilarische overdenkingen en observaties over de Nederlandse taal, geplukt uit haar werk voor o.a. NRC. Next. Zij analyseert er weer lustig en briljant op los, verduidelijkt wat zij opmerkt en deelt haar kennis over onze taal met de lezer.
Zij is uitermate oplettend en constateert en signaleert krom of creatief taalgebruik, vernieuwing of verruwing, en ja, zelfs waardevermindering en maakt melding van gemoderniseerd jargon of kreupele zinsopbouw. En we kunnen er wat van als je het allemaal zo leest.
Paulien Cornelisse maakt ons nog immer vrolijk met het vol enthousiasme vastleggen van hetgeen zij leest en hoort.
Geen thriller, roman of biografie, maar een lekker tussendoortje waarvan je wat korte stukken leest en die je dan ook even kunt wegleggen.
Zij is uitermate oplettend en constateert en signaleert krom of creatief taalgebruik, vernieuwing of verruwing, en ja, zelfs waardevermindering en maakt melding van gemoderniseerd jargon of kreupele zinsopbouw. En we kunnen er wat van als je het allemaal zo leest.
Paulien Cornelisse maakt ons nog immer vrolijk met het vol enthousiasme vastleggen van hetgeen zij leest en hoort.
Geen thriller, roman of biografie, maar een lekker tussendoortje waarvan je wat korte stukken leest en die je dan ook even kunt wegleggen.
1
Reageer op deze recensie