Vanuit het perspectief van de nabestaanden

Na Mattias is de nieuwe roman van Peter Zantingh. In dit boek wordt al snel duidelijk dat Mattias is overleden. Vanuit het perspectief van de nabestaanden wordt zijn leven geschetst, door zijn vriendin Amber, zijn beste vriend Quentin, zijn moeder en grootouders. Maar ook de man waarvan hij een huisje heeft gehuurd, de moeder van de dader, een mede-gamer en een roadie van de band die een lied omtrent zijn overlijden heeft gemaakt komen aan het woord.

Via de acht verschillende personen wordt het verhaal verteld en vallen er steeds meer puzzelstukjes op hun plaats. Langzamerhand wordt duidelijk wie Mattias was, welk leven hij heeft geleid en wat de oorzaak van zijn overlijden was. De dromer Mattias die veel ideeën en idealen had. Die zeer enthousiast aan dingen begon, ook al leek het in de ogen van anderen niet haalbaar. Die enorm van muziek en concerten genoot.

Deze roman is mooi en sober geschreven volgens het principe “show don’t tell”. Het heeft verrassende invalshoeken en geeft een ontwapenend beeld van Mattias. Ik heb het boek in een avond uitgelezen en was ervan onder de indruk