Vriendschap versus liefde

Zonder liefde is de nieuwste roman van de Vlaamse auteur Stefan Brijs. Hij werd bekend met zijn eerdere romans Arend, Post voor mevrouw Bromley en Maan en zon. Met dank aan de Club van Echte lezers mocht ik zijn nieuwe roman alvast lezen.

De ik-persoon in Zonder liefde is Paul, een leraar van eind twintig die onlangs is verlaten door zijn vrouw. Voor hem totaal onverwacht; zij bleek al een half jaar een verhouding te hebben. Tijdens een filmavond ontmoet hij Ava, een bedrijfsarts van dezelfde leeftijd. Zij woont tijdelijk weer bij haar moeder nadat haar zoveelste relatie is geëindigd. Ze worden goede vrienden en Ava trekt bij hem in na een botsing met haar moeder.

Paul en Ava zijn allebei op zoek naar liefde. Paul is op zoek naar de ware, waarmee hij een serieuze relatie kan opbouwen. Ava is op zoek naar passie en wil daardoor overrompeld worden. Waar Paul zoekt naar geluk en tevredenheid, is dat voor Ava niet genoeg. Zij wil geen kabbelend bestaan, zij wil de woeste golven meemaken. De vriendschap tussen Paul en Ava is hecht en ze hebben diepgaande gesprekken over liefde en hun verwachtingen hiervan.

Paul plaatst een contactadvertentie, maar de ontmoetingen die hij daarna heeft vallen tegen. Hij legt de lat hoog en vergelijkt de dames met Ava. Hij weet niet wat hij wil en wellicht heeft hij toch meer gevoelens voor Ava dan alleen vriendschap. Ava krijgt een relatie met Bernard, die jaloers en argwanend reageert op de band tussen Paul en Ava. Bovendien wil Bernard een vast bestaan met haar opbouwen en kinderen krijgen, terwijl zij vooral passie wil.

De vriendschap tussen Paul en Ava komt onder druk te staan. Waar ze eerder open en diepgaand met elkaar spraken, wordt het nu aftastend en gereserveerd. Tot op de laatste bladzijde kan het alle kanten opgaan tussen hen.

Zonder liefde gaat over vriendschap en liefde, over tevredenheid of passie, over verwachting en ontgoocheling. De schrijfstijl is beeldend en invoelbaar. De personages hadden wat meer ontwikkeling kunnen doormaken; ze blijven nu vooral in dezelfde cirkels ronddraaien. Maar eigenlijk is dat juist wel een realistische weergave van menselijk gedrag. Stefan Brijs bewijst hiermee over een groot inlevingsvermogen te beschikken.