"Must read"

Tussen de grote "hausse" die er momenteel is van alle boeken, films en actualiteitenprogramma’s over het onderwerp dementie/Alzheimer valt dit pareltje op door zijn zéér prettige leesbaarheid. Een soms bijna intiem portret van Koos, de vader van de schrijfster. Heel mooi en liefdevol geeft zij de achteruitgang van haar vader weer. Soms grappig, veelal verdrietig en soms ontluisterend, maar de liefde voor Koos spat overal van af. Ik vind dit boek een "must read" voor iedereen die in de zorg werkt en met dementie te maken heeft., maar ook die in zijn omgeving direct of indirect met deze ziekte te maken heeft. Het boek laat goed zien hoe je als mantelzorger wanhopig kan worden van het onbegrip van de omgeving maar ook zelfs van professionals. Gelukkig is het boek niet alleen maar kommer en kwel. De schrijfster geeft gelukkig ook haar goede ervaringen weer over de laatste woonplek van Koos, toen hij niet meer alleen kon wonen. Grote pré van dit boek vind ik het helder taalgebruik. Geen ingewikkelde lange zinnen, maar kort en levensecht. Juist daardoor zo krachtig en indringend. Ik heb het in één ruk uitgelezen en het bleef nog heel lang nagalmen in mijn hoofd. Een heel mooi portret van Koos en een steun in de rug voor alle overbelaste mantelzorgers.