solide thriller

Het bloemenmeisje - Anya Niewierra (l.s Amsterdam)

Nina ontmoet haar tweelingzus voor het eerst op 43-jarige leeftijd. Als die zus vervolgens verdwijnt, komt ze op het spoor dat haar uiteindelijk naar de moordenaar van haar moeder zal brengen.

De 43-jarige Franse kruidenarts Nina Fleurie leidt een teruggetrokken bestaan in de Pyreneeën. Haar afgezonderde leven verandert wanneer zij bezoek krijgt van een Nederlandse vrouw. Deze Théa Wanders blijkt haar tweelingzus, van wie zij als baby werd gescheiden.

Théa had een gelukkige jeugd in Maastricht terwijl Nina tot haar veertiende door haar moeder Mia werd verstopt in de desolate Pyreneeën. Hier schiep de gevoelloze Mia een eigen religie en leerde Nina dat mensen Duivels zijn.

Als haar moeder vervolgens wordt vermoord, wordt de verwilderde Nina gevangen en meegenomen naar de bewoonde wereld, waar ze nooit écht aardt. Pas met de komst van haar tweelingzus voelt Nina zich voor het eerst verbonden met een mens. Maar dan verdwijnt Théa. De wanhopige Nina start een zoektocht die leidt naar het bizarre verleden van haar moeder én haar moeders moordenaar…

Het bloemenmeisje van Anya Niewierra is een zinderende psychologische thriller over moederschap, verraad en menselijk onvermogen.

Wat een cadeautje was dit boek, letterlijk en figuurlijk. Wanneer dit boek op de mat viel was het met mooi matching inpakpapier en zat er een super leuke boekenlegger in die vol zaadjes zit en je dus kan planten. Perfecte start en kennismaking met het boek.

Schrijfstijl is vlot, toegankelijk en het neemt je mee. Dit is zo een boek dat je in een keer wil uitlezen, gewoon omdat het je zo vlot meeneemt.

Bij het begin van het boek zie je een lijst met personages, laat je niet afschrikken, het is handig maar dankzij de manier waarop de auteur schrijft niet nodig. So no worries, je gaat niet tig keer naar die pagina met personages moeten terug bladeren.

‘Pas een jaar later kreeg je een naam. Dat was nadat alle instanties hadden bevestigd dat je administratief nog niet bestond. We noemden je Nina Fleurie. Het bloemenmeisje.’

Je wordt echt meteen in het verhaal gesmeten, gedropt als het ware. Das even wennen maar door dit hoge tempo blijf je wel vlot lezen. Er is naar het midden van het boek een klein ‘dipje’ waar het iets minder vlot lijkt te lezen maar storen doet het niet want naar het einde toe komt alles weer op tempo.

Het verhaal is wat de flaptekst je zegt en dat laat ik je zelf ontsteken. Maar ik geef wel mee hoe heerlijk de omschrijving van de plaatsten is geschreven. Zoals bv de Belgische Ardennen of te lezen hoe geuren herinneringen opwekken of hoe je geuren kan geschrokken.

Een letterlijk en figuurlijk cadeautje dat ik in de brievenbus kreeg met deze lees, enkele uren ontspannende spanning. Een solide thriller heeft Anya Niewierra geschreven met deze ‘het bloemenmeisje’.

‘Ze trekt me mee. We wurmen ons langs enkele gasten. Ik steek mijn neus omhoog en adem in. Zoveel geuren, ik krijg ze niet gevangen.’

Ik had ook het geluk om de meest cliché vraag ever aan de auteur te stellen dus dat geeft ik jullie ook nog even mee.

‘Waar haalde je de inspiratie voor dit boek, erg cliché I know, maar het concept is toch niet zo alledaags dus ben ik erg benieuwd.’
- Ik haal mijn inspiratie uit plekken, ontmoetingen en gebeurtenissen die me raken, positief of negatief. Die gaan dan 'gisten' in mijn hoofd. Ik blijf daar dan over nadenken en uiteindelijk ga ik 'tunnelen' en voel ik dat ik erover wil schrijven.