Stoppen is geen optie

De cover van Het meisje op de weg ziet er spannend en interessant uit. Een stadje aan het water en in de nachtelijke hemel is vagelijk een vrouwengelaat te zien. De achterflap klinkt veelbelovend en mysterieus. De quote: ‘Zijn verleden is duister, haar toekomst onzeker’, is nieuwsgierig makend.

Michael Berg is het pseudoniem van Michel van Bergen Henegouwen. Michael heeft jaren voor radio en televisie gewerkt en heeft liedjes geschreven voor tv, radio, diverse artiesten en theater.
In 2004 is Michael verhuisd naar Frankrijk alwaar hij is begonnen met schrijven. Hij schreef onder meer Twee zomers (2008), Blind vertrouwen (2009), Een echte vrouw (2010), Hôtel du Lac (2011), Nacht in Parijs (2012) en Heller (2014). Daar wordt nu in 2015 Het meisje op de weg aan toegevoegd. In 2013 werd Michael bekroond met De Gouden Strop voor het boek Nacht in Parijs.

Het meisje op de weg kwam in dezelfde week uit als zijn vrouw, Anna, overleed. Hij noemde de dag van de verschijning van het boek daarom Anna’s dag. Hij heeft hier een heel mooi en ontroerend blog over geschreven, zo aangrijpend, mooi en puur beschreven dat er zich direct een brok in de keel vormt. Zo vol emotie, indrukwekkend.

Het verhaal gaat over Anne Givernaud, woonachtig in Frankrijk en een gevierd psychologe met een eigen praktijk. Na een lange werkdag is Anne onderweg naar huis, ergens in de middle of knowhere op het platteland, als ze op de weg voor hun oprit een meisje aantreft. Op bijna hetzelfde moment komt haar vriend Guido thuis. Ze nemen het meisje mee naar huis om te verzorgen en de volgende dag op de trein te zetten. Als Anne de volgende morgen wakker wordt met een enorme kater zijn Guido en het meisje verdwenen en is het hele huis overhoop gehaald. Tussen de papieren op de grond ligt een bebloed mes…

Het verhaal pakt direct vanaf de eerste bladzijde en binnen no time vliegen de spannende verwikkelingen en complottheorieën je om de oren. Hierbij wordt een tikje erotiek niet geschuwd:

“Guido- na een uur neuken, tongen, strelen, krabben en kussen hadden we de tijd gevonden om onze voornamen uit te wisselen – had iets aangeboord waarvan ik vergeten was dat het bestond. Lust, genot, pure geilheid.”

Het verhaal zorgt er direct voor dat het zich in je brein nestelt en voor een slechte nachtrust zorgt.
De hoofdstukken spelen zich afwisselend in het heden en verleden af en zodra we terug in de tijd gaan, staat dit ook duidelijk beschreven boven het betreffende hoofdstuk. Het verhaal wordt beleefd vanuit het perspectief van Anne. Anne is zeer duidelijk beschreven, een hoofdpersoon waar je een beeld bij kunt vormen. Guido daarin tegen is één en al mysterie en vraagtekens.
Het verhaal zit boordevol schitterende beschrijvingen van Frankrijk, de omgeving en de jaargetijden:

“De hemel is strakblauw. De weilanden geuren naar hooi. Terwijl de wind zacht door de eiken ruist, kwetteren de vogels hun lied. Een fraaie septemberdag…”

Tijdens het lezen staat het water je na aan de lippen. De spanning wordt zo opgebouwd dat je op den duur met een beklemmend gevoel op de bank zit te lezen:

“Het koude zweet brak me uit. Waar lag mijn mobiel? Wat was het noodnummer? Terwijl ik de cijfercombinatie op een rij probeerde te krijgen, hoorde ik buiten iets wat op knerpend grind leek. Sloop er iemand langs het huis of verbeeldde ik me dat?”

Michael weet dit verhaal met veel vaart, spanning en realistisch beeldende beschrijvingen te brengen waardoor de lezer zich in Frankrijk waant.
Wat een verhaal, het voert van het ene ongeloof naar het andere, hoe kan iemand zo goed van vertrouwen zijn en zo weinig weten van de persoon waar je mee samenleeft? Het is zo boeiend en spannend geschreven dat je aan het boek gekluisterd bent, stoppen is geen optie. Het verhaal heeft een sublieme spanningsopbouw met een weergaloos einde.

Wow! Vanaf pagina 30 is al zeker dat dit boek voor slapeloze nachten gaat zorgen! Een plot waar je U tegen zegt.