Lezersrecensie
Een leuke tussendoor !
Titel : De Fluisterman
Auteur : Alex North
Uitgeverij : Ambo|Anthos Uitgevers
Een uitmuntend mooie cover … in het echt oogt het zelfs nog mooier dan op foto ! Donkere achtergrond met enkel (als je het boek helemaal openlegt) een goudkleurige vlinder die bedekt is met doodshoofden. Vooraan prijkt er van auteur A.J. Finn ‘Lezen op eigen risico’. Eerlijk ? Die opmerking is een beetje bij de haren getrokken, maar da’s mijn mening natuurlijk.
Weduwnaar Tom Kennedy belandt met zijn zoontje Jake in Featherbank. Ze trekken in een huis waarvan de geruchten de ronde doen dat het een spookhuis betreft. Het dorp zelf kampt met een donker verleden daar er zo’n 20 jaar geleden een seriemoordenaar ‘De Fluisterman’ vijf jongens ontvoerd en vermoord heeft. Featherbank geniet sedert jaren terug van de rust tot er opnieuw een jongen verdwijnt. De angst bij de inwoners stijgt.
‘De wereld was vol slechte mensen. Vol nare dromen, die niet altijd alleen maar plaatsvonden als je lag te slapen.’
‘De Fluisterman’ begeeft zich voor drie kwart in een duistere, paranormale sfeer en daar moet je voor zijn. Zelf ben ik een voorstander, maar toch bleef ik op mijn honger zitten. Dit had zoveel angstaanjagender kunnen geschreven worden. Het bovennatuurlijke werd niet diep genoeg uitgewerkt en kabbelt als een constante oppervlakkig voort. De korte hoofdstukken worden afwisselend beschreven vanuit het standpunt van kleine Jake, vader Tom, Amanda, rechercheur Pete en de dader. Soms werkt dit best verwarrend , het zorgde ervoor dat mijn oplettendheid bij momenten achterop hinkte. Voornamelijk de passages met inspecteur Amanda doen je je als lezer uit je balans raken. Het was elke keer weer aftellen tot bijvoorbeeld vader en zoon terug aan het woord waren, want dat waren dan weer hoofdstukken die best wel boeiend waren. Hun relatie wordt zeer sterk in de verf gezet en ook teder beschreven. De relatie tussen ouder en kind is een thema dat zelfs bijna het hoofdthema lijkt te zijn van dit boek. Daarnaast is het afscheid van een geliefde ook een prominent gegeven in dit verhaal.
‘De kamer leek te gonzen van kwaadaardigheid, omdat dit niet zomaar een verzameling was, maar een celebratie.’
‘De Fluisterman’ is geen slecht boek, maar de tekst op het kaft is gewoonweg misleidend. Wie echt wil t(h)rillen, moet zich eerst door zo’n 300 pagina’s worstelen. Uhuh, want soms is best doorzetten geblazen.
Feitelijk voelt het grotendeels aan als een roman doorspekt met hier en daar wat verrassende momenten. Een leuk tussendoorboek met op zich een vlotte schrijfstijl, maar toch wel enkele mankementen.
Met dank aan Ambo|Anthos voor dit vooruitleesexemplaar.
3***
Auteur : Alex North
Uitgeverij : Ambo|Anthos Uitgevers
Een uitmuntend mooie cover … in het echt oogt het zelfs nog mooier dan op foto ! Donkere achtergrond met enkel (als je het boek helemaal openlegt) een goudkleurige vlinder die bedekt is met doodshoofden. Vooraan prijkt er van auteur A.J. Finn ‘Lezen op eigen risico’. Eerlijk ? Die opmerking is een beetje bij de haren getrokken, maar da’s mijn mening natuurlijk.
Weduwnaar Tom Kennedy belandt met zijn zoontje Jake in Featherbank. Ze trekken in een huis waarvan de geruchten de ronde doen dat het een spookhuis betreft. Het dorp zelf kampt met een donker verleden daar er zo’n 20 jaar geleden een seriemoordenaar ‘De Fluisterman’ vijf jongens ontvoerd en vermoord heeft. Featherbank geniet sedert jaren terug van de rust tot er opnieuw een jongen verdwijnt. De angst bij de inwoners stijgt.
‘De wereld was vol slechte mensen. Vol nare dromen, die niet altijd alleen maar plaatsvonden als je lag te slapen.’
‘De Fluisterman’ begeeft zich voor drie kwart in een duistere, paranormale sfeer en daar moet je voor zijn. Zelf ben ik een voorstander, maar toch bleef ik op mijn honger zitten. Dit had zoveel angstaanjagender kunnen geschreven worden. Het bovennatuurlijke werd niet diep genoeg uitgewerkt en kabbelt als een constante oppervlakkig voort. De korte hoofdstukken worden afwisselend beschreven vanuit het standpunt van kleine Jake, vader Tom, Amanda, rechercheur Pete en de dader. Soms werkt dit best verwarrend , het zorgde ervoor dat mijn oplettendheid bij momenten achterop hinkte. Voornamelijk de passages met inspecteur Amanda doen je je als lezer uit je balans raken. Het was elke keer weer aftellen tot bijvoorbeeld vader en zoon terug aan het woord waren, want dat waren dan weer hoofdstukken die best wel boeiend waren. Hun relatie wordt zeer sterk in de verf gezet en ook teder beschreven. De relatie tussen ouder en kind is een thema dat zelfs bijna het hoofdthema lijkt te zijn van dit boek. Daarnaast is het afscheid van een geliefde ook een prominent gegeven in dit verhaal.
‘De kamer leek te gonzen van kwaadaardigheid, omdat dit niet zomaar een verzameling was, maar een celebratie.’
‘De Fluisterman’ is geen slecht boek, maar de tekst op het kaft is gewoonweg misleidend. Wie echt wil t(h)rillen, moet zich eerst door zo’n 300 pagina’s worstelen. Uhuh, want soms is best doorzetten geblazen.
Feitelijk voelt het grotendeels aan als een roman doorspekt met hier en daar wat verrassende momenten. Een leuk tussendoorboek met op zich een vlotte schrijfstijl, maar toch wel enkele mankementen.
Met dank aan Ambo|Anthos voor dit vooruitleesexemplaar.
3***
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ann Janssens (de cover madam)
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
