De absolute nummer één in de Rani Diaz-reeks !

Titel : Pitta
Auteur : Sterre Carron
Uitgeverij : Witsand Uitgevers

Een broeierige zomer in België, maar geen tijd voor Rani Diaz om met volle teugen te genieten van de zon. Wanneer blijkt dat het kamergenootje van Ranis zus plots verdwenen is, staat het hele ziekenhuis in rep en roer. Er wordt tevergeefs met man en macht gezocht naar het kleine meisje. Kort daarna meldt een vrouw dat haar verloofde vermist wordt. Wat drijft deze obsessieveling ? Vindt men de ontbrekende schakel om deze gedreven moordenaar tijdig te klissen ?

‘Ik mag van mama niet met vreemde mensen meegaan. Als ik weer thuis ben, kom ik samen met mama langs.’

Een kind dat verdwijnt brengt sowieso veel paniek teweeg. Je wéét dan als lezer dat emoties niet weg te denken zijn bij het verhaal. Maar daar laat Carron het deze keer niet bij. Met ‘Pitta’ schrijft deze fantastische thrillerauteur een spectaculaire thriller die menigeen zal doen walgen. Sommigen zullen smullen van de perversiteiten, anderen zullen dan weer het boek af en toe moeten sluiten in de hoop de beelden even uit hun hoofd te doen verdwijnen. Maar ach, het boek een lange tijd weg leggen is onmogelijk, want Sterre Carron slaagt er weer eens in om je vanaf die eerste bladzijde in haar greep te hebben zodat je na een dag of enkele dagen de laatste pagina omslaat.
Frappant is dat er deze keer weinig begrip te vinden is voor de dader, maar je eens zo hard meeleeft met de slachtoffers en nabestaanden. De meedogenloze antagonist kookt van woede, bulkt uit van haat en dat zullen zijn prooien voelen. ‘Pitta’ is geen brave whodunit of doordeweekse thriller. Nee, ‘Pitta’ schreeuwt angst uit. Sterre Carron houdt de teugels zeer strak vast, laat je af en toe tot je positieven komen om daarna weer je hartslag op volle toeren te laten draaien. Het is de kruipende, meedogenloze, constante angst die de slachtoffers ondergaan en die bij jou, als lezer, als een irritant, zoemend insect constant rond jou zoeft en niet opgeeft. Enkele personages weten met wie ze te maken hebben en beseffen dat ze hun lot niet kunnen ontlopen. Juist dàt drijft de spanning extra de hoogte in. Het is niet enkel de nieuwsgierigheid naar het waarom of de ontknoping wat van dit boek een pageturner maakt. Het is hun wachten op het gevaar dat een zeer prominente rol heeft.

‘Vermoord me maar, zei ze zachtjes.’

Het Mechelse team wordt deze keer geconfronteerd met beelden uit het verleden. Ook voor hen is dit gevoelsmatig een zware dobber. Rani ontfermt zich, tussen haar drukke werk door, over haar zus. Simons is dan weer plannen aan het maken voor zijn uitgestelde huwelijksfeest.
Carrons personages zijn weer één voor één mooi weergegeven. En dat niet alleen, net zoals bij haar vorige boeken in de reeks is er weer dat visuele aspect dat je achteruit doet deinzen, je laat trillen of een raak spelletje speelt met jouw empathisch vermogen.
Een juiste dosis achtergrondinformatie, duidelijke lichaamsbeschrijvingen en dialogen waardoor je een uitgesproken reëel beeld vormt van hen. Over de dader laat de schrijfster beetje bij beetje meer informatie los. Indrukwekkend dat ondanks je van in het begin al een mooie schets krijgt van de dader en er met mondjesmaat meer details over hem geschreven wordt, dat je als lezer toch zo gefixeerd en vooral met een hoge dosis nieuwsgierigheid blijft doorlezen. Beklemmend is het bovenmaats Ronald Janssen-gevoel.

‘Gotcha!’ stond al enige tijd op nummer één, maar ik ‘vrees’ dat deze nu een stapje achteruit moet zetten. ‘Pitta’ heeft namelijk alles wat een thrillerliefhebber zich maar wensen kan : een majestueuze dosis spanning, hoge inventiviteit van de auteur en mooie balans van thrillereffecten en teamgebeuren.
Oh ja, en het einde … een cliffhanger waar nog veel over gediscussieerd zal worden.

5*****