Lezersrecensie
Een zeer traag begin en midden, maar een fantastisch einde !
Titel : Uitgebroed
Auteur : Pat Craenbroek
Uitgeverij : Paris Books
Een cover dat uitermate perfect past bij het totale verhaal. De kindertekening is zeer goed te plaatsen. Het gezicht met doordringende ogen omvangt zowel de voor -en achterflap en laat duidelijk zien waar de basis van het verhaal ligt. De woorden die verdoken rondzwermen op de kaft hebben mijns inziens geen meerwaarde en beïnvloeden op negatieve manier de sterkte en eenvoud die er anders zou heersen.
Lilith Van Winckel kan het niet meer aan, haar leven wordt te zwaar om te dragen. Haar verdriet is immens groot waardoor ze besluit het leven de rug toe te keren en zich voor een trein te werpen. Haar familieleden krijgen afscheidsbrieven en blijven achter met hun grote verdriet als metgezel. Naar aanloop van enkele gebeurtenissen blijkt dat Van Winckel voor haar dood toch nog grootse plannen had.
‘Zijn bloed, dat op het einde als dikke, zure room nog maar moeizaam door zijn bloedvaten kroop, stond helemaal stil toen de dood hem bij zijn schouders nam.’
‘Uitgebroed’ bevat verschillende verhaallijnen die na lange tijd mooi samenvallen. Het is best een indrukwekkend en knap verhaal doch rijzen er voornamelijk bij het begin vaak vragen op bij de structuur van het boek. Als lezer was het tot iets na de eerste helft serieus doorbijten. Het boek is samengesteld uit een proloog, 5 delen en een machtige epiloog. Sommige hoofdstukken krijgen aan het begin een titel met vermelding van de centrale spelers, terwijl dan weer andere delen een titel met een meer algemenere omschrijving krijgen. Je mist een vast stramien, het is tè chaotisch. Het leek alsof het creatieve brein van de schrijfster de logica soms in de weg zat. De invasie van karakters èn het teveel aan gewissel tussen heden en flashbacks zorgt voor heus wat verwarring. De auteur had de intentie om de lezers uit hun lood te slaan door bv. plots een hoofdstuk rond een ik-persoon te laten draaien of een hoofdstuk te starten waarbij je pas na enkele paragrafen eindelijk snapt over welk personage men nu schrijft. Dat inspelen op de onwetendheid en op die manier nieuwsgierigheid wekken is een leuke zet, maar geeft in dit geval, door de intrede van teveel rollen, een eerder averechts effect.
Een ander gevaar dat soms (vooral in de eerste helft) opduikt is herhaling. Als je bijvoorbeeld weet dat één van de personages een dakloze is, weet je dat die persoon vaak honger heeft. Dat hoeft dan niet talloze keren te worden vermeld.
Opmerkelijk is dat pakweg de eerste 140 bladzijden een ware worsteling zijn en het daarna lijkt alsof Craenbroek je in één stromende lijn naar het einde begeleid. Je krijgt het gevoel dat de auteur tussendoor een pauze heeft ingelast en daarna vol goede moed haar boek heeft afgewerkt … en hoe !
‘Het gevoel van macht en opwinding wint het van de angst.’
‘Uitgebroed’ is een zeer schrijnend verhaal over o.a. armoede, wraak, wederopstanding. Opmerkelijk zijn de twee vrouwelijke hoofdrolspeelsters die vanuit hun zwakte plots de kracht vinden en hun dominante gedrag laten zegevieren.
Het duurt best even vooraleer je went aan Craenbroeks stijl. Af en toe doet ze me denken aan de Duitse thrillerauteur Petra Hammesfahr, zij kan acties, wisselwerkingen tussen personen zeer vlak beschrijven waardoor sfeer en emotie te vlak worden uitgegomd. Ook qua woordkeuze is het soms wenkbrauwen fronsen. Sommige bewoordingen zijn me iets te gekunsteld : ‘de kleine man’ (een andere benaming voor piemel), edelmoedig (een woord dat ik m.i. nog nooit gebruikt heb in een conversatie), …
De eerste helft ontbrak het aan kracht, enkel deel twee had heel eventjes een grotere hoeveelheid power. Vanaf de tweede helft manifesteert de bubbel van actie en gedrevenheid . Daar werd emotie en dynamiek op een voetstuk geplaatst en had je als lezer meerdere keren een ècht wauw-moment. Dus het is best wel serieus op je tanden bijten, maar naar het einde toe sta je zo versteld zodat het is alsof je vanuit een toeristentreintje plots in een TGV terecht komt.
Met dank aan Pat Craenbroek voor dit recensie-exemplaar.
3.5/5 ***1/2
Auteur : Pat Craenbroek
Uitgeverij : Paris Books
Een cover dat uitermate perfect past bij het totale verhaal. De kindertekening is zeer goed te plaatsen. Het gezicht met doordringende ogen omvangt zowel de voor -en achterflap en laat duidelijk zien waar de basis van het verhaal ligt. De woorden die verdoken rondzwermen op de kaft hebben mijns inziens geen meerwaarde en beïnvloeden op negatieve manier de sterkte en eenvoud die er anders zou heersen.
Lilith Van Winckel kan het niet meer aan, haar leven wordt te zwaar om te dragen. Haar verdriet is immens groot waardoor ze besluit het leven de rug toe te keren en zich voor een trein te werpen. Haar familieleden krijgen afscheidsbrieven en blijven achter met hun grote verdriet als metgezel. Naar aanloop van enkele gebeurtenissen blijkt dat Van Winckel voor haar dood toch nog grootse plannen had.
‘Zijn bloed, dat op het einde als dikke, zure room nog maar moeizaam door zijn bloedvaten kroop, stond helemaal stil toen de dood hem bij zijn schouders nam.’
‘Uitgebroed’ bevat verschillende verhaallijnen die na lange tijd mooi samenvallen. Het is best een indrukwekkend en knap verhaal doch rijzen er voornamelijk bij het begin vaak vragen op bij de structuur van het boek. Als lezer was het tot iets na de eerste helft serieus doorbijten. Het boek is samengesteld uit een proloog, 5 delen en een machtige epiloog. Sommige hoofdstukken krijgen aan het begin een titel met vermelding van de centrale spelers, terwijl dan weer andere delen een titel met een meer algemenere omschrijving krijgen. Je mist een vast stramien, het is tè chaotisch. Het leek alsof het creatieve brein van de schrijfster de logica soms in de weg zat. De invasie van karakters èn het teveel aan gewissel tussen heden en flashbacks zorgt voor heus wat verwarring. De auteur had de intentie om de lezers uit hun lood te slaan door bv. plots een hoofdstuk rond een ik-persoon te laten draaien of een hoofdstuk te starten waarbij je pas na enkele paragrafen eindelijk snapt over welk personage men nu schrijft. Dat inspelen op de onwetendheid en op die manier nieuwsgierigheid wekken is een leuke zet, maar geeft in dit geval, door de intrede van teveel rollen, een eerder averechts effect.
Een ander gevaar dat soms (vooral in de eerste helft) opduikt is herhaling. Als je bijvoorbeeld weet dat één van de personages een dakloze is, weet je dat die persoon vaak honger heeft. Dat hoeft dan niet talloze keren te worden vermeld.
Opmerkelijk is dat pakweg de eerste 140 bladzijden een ware worsteling zijn en het daarna lijkt alsof Craenbroek je in één stromende lijn naar het einde begeleid. Je krijgt het gevoel dat de auteur tussendoor een pauze heeft ingelast en daarna vol goede moed haar boek heeft afgewerkt … en hoe !
‘Het gevoel van macht en opwinding wint het van de angst.’
‘Uitgebroed’ is een zeer schrijnend verhaal over o.a. armoede, wraak, wederopstanding. Opmerkelijk zijn de twee vrouwelijke hoofdrolspeelsters die vanuit hun zwakte plots de kracht vinden en hun dominante gedrag laten zegevieren.
Het duurt best even vooraleer je went aan Craenbroeks stijl. Af en toe doet ze me denken aan de Duitse thrillerauteur Petra Hammesfahr, zij kan acties, wisselwerkingen tussen personen zeer vlak beschrijven waardoor sfeer en emotie te vlak worden uitgegomd. Ook qua woordkeuze is het soms wenkbrauwen fronsen. Sommige bewoordingen zijn me iets te gekunsteld : ‘de kleine man’ (een andere benaming voor piemel), edelmoedig (een woord dat ik m.i. nog nooit gebruikt heb in een conversatie), …
De eerste helft ontbrak het aan kracht, enkel deel twee had heel eventjes een grotere hoeveelheid power. Vanaf de tweede helft manifesteert de bubbel van actie en gedrevenheid . Daar werd emotie en dynamiek op een voetstuk geplaatst en had je als lezer meerdere keren een ècht wauw-moment. Dus het is best wel serieus op je tanden bijten, maar naar het einde toe sta je zo versteld zodat het is alsof je vanuit een toeristentreintje plots in een TGV terecht komt.
Met dank aan Pat Craenbroek voor dit recensie-exemplaar.
3.5/5 ***1/2
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ann Janssens (de cover madam)
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
