Lezersrecensie
Een gemis aan passie.
Titel : De boekhandel
Auteur : Penelope Fitzgerald
Uitgeverij : Uitgeverij Karmijn
ISBN : 978 9492 168 153
Dankzij de facebookgroep Boekenfans en Uitgeverij Karmijn mocht ik dit boek ontvangen en recenseren...waarvoor mijn dank.
‘De boekhandel’ … enkel en alleen de naam doet menigeen boekliefhebber watertanden. Een uitnodigende cover lokte me naar de zetel : mooie gekleurde boeken prijken op het kaft en een kordaat, vrouwelijk postuur valt onmiddellijk op.
We schrijven de jaren ’60. Florence, een pittige weduwe op leeftijd, besluit een boekhandel te starten in het kustplaatsje Hardborough. Als snel blijkt dat niet iedereen haar enthousiasme deelt.
En wat betreft enthousiasme … wel dat smelt ook bij mij redelijk snel als sneeuw voor de zon. ‘De boekhandel’ telt slechts 140 blz en toch duurt het enige tijd vooraleer je went aan Fitzgeralds manier van schrijven. Over het algemeen leek het net alsof ‘De boekhandel’ een klepper (een boek van ruim 600 pagina’s) was waardoor je heen moest wroeten. Als verknochte thrillerlezer is de schrijfwijze te langdradig, oubollig zelfs. Het gebrek aan energie, sfeer en de overheersende liefde voor boeken werd gemist. Florence vecht voor haar winkeltje, maar toch spat de passie niet uit het boek. De woorden zijn niet hartverwarmend genoeg. Je merkt heel duidelijk dat dit verhaal dateert uit 1978. Daarbij komt nog eens dat je in het begin overmeestert wordt door tal van namen en het moeilijk is om elkeen te onderscheiden.
Florence zelf is redelijk goed neergezet qua karakter. Het is een gedreven iemand die niet makkelijk met zich laat sollen. Ze weet wat ze wil, is ook erg bekommert om haar hulpje en is trots op haar winkeltje. Florence bruist van ideeën, maar sommige dorpsbewoners denken daar duidelijk anders over. Politieke spelletjes steken de kop op en jaloezie, nijd en nieuwsgierigheid maken een klassieke paringsdans zoals in elk klein dorp de gewoonte is. Van het hulpje Christine wordt eveneens een duidelijk beeld gemaakt. Maar heb wel mijn bedenkingen over de taalvaardigheid van een 10-jarige in die tijd. Mijns inziens wordt zij iets te volwassen beschreven.
Al bij al een prachtig verhaal, maar de manier waarop het allemaal beschreven werd lag me totaal niet. Ik ben er weliswaar zeker van dat dit boek meer in de smaak zal vallen bij een publiek dat houdt van literair werk en romans.
Auteur : Penelope Fitzgerald
Uitgeverij : Uitgeverij Karmijn
ISBN : 978 9492 168 153
Dankzij de facebookgroep Boekenfans en Uitgeverij Karmijn mocht ik dit boek ontvangen en recenseren...waarvoor mijn dank.
‘De boekhandel’ … enkel en alleen de naam doet menigeen boekliefhebber watertanden. Een uitnodigende cover lokte me naar de zetel : mooie gekleurde boeken prijken op het kaft en een kordaat, vrouwelijk postuur valt onmiddellijk op.
We schrijven de jaren ’60. Florence, een pittige weduwe op leeftijd, besluit een boekhandel te starten in het kustplaatsje Hardborough. Als snel blijkt dat niet iedereen haar enthousiasme deelt.
En wat betreft enthousiasme … wel dat smelt ook bij mij redelijk snel als sneeuw voor de zon. ‘De boekhandel’ telt slechts 140 blz en toch duurt het enige tijd vooraleer je went aan Fitzgeralds manier van schrijven. Over het algemeen leek het net alsof ‘De boekhandel’ een klepper (een boek van ruim 600 pagina’s) was waardoor je heen moest wroeten. Als verknochte thrillerlezer is de schrijfwijze te langdradig, oubollig zelfs. Het gebrek aan energie, sfeer en de overheersende liefde voor boeken werd gemist. Florence vecht voor haar winkeltje, maar toch spat de passie niet uit het boek. De woorden zijn niet hartverwarmend genoeg. Je merkt heel duidelijk dat dit verhaal dateert uit 1978. Daarbij komt nog eens dat je in het begin overmeestert wordt door tal van namen en het moeilijk is om elkeen te onderscheiden.
Florence zelf is redelijk goed neergezet qua karakter. Het is een gedreven iemand die niet makkelijk met zich laat sollen. Ze weet wat ze wil, is ook erg bekommert om haar hulpje en is trots op haar winkeltje. Florence bruist van ideeën, maar sommige dorpsbewoners denken daar duidelijk anders over. Politieke spelletjes steken de kop op en jaloezie, nijd en nieuwsgierigheid maken een klassieke paringsdans zoals in elk klein dorp de gewoonte is. Van het hulpje Christine wordt eveneens een duidelijk beeld gemaakt. Maar heb wel mijn bedenkingen over de taalvaardigheid van een 10-jarige in die tijd. Mijns inziens wordt zij iets te volwassen beschreven.
Al bij al een prachtig verhaal, maar de manier waarop het allemaal beschreven werd lag me totaal niet. Ik ben er weliswaar zeker van dat dit boek meer in de smaak zal vallen bij een publiek dat houdt van literair werk en romans.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ann Janssens (de cover madam)
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
