Lezersrecensie
Van cliffhanger naar cliffhanger
Na 'Zonder gezicht' (***) en 'Negen' (****) is '18 graden onder nul' de derde thriller van Stefan Ahnhem met Fabian Risk in de hoofdrol. Hooggespannen verwachtingen, want zet Ahnem de stijgende lijn voort?
De auteur heeft een enorme aanloop nodig om het verhaal op gang te laten komen. Zit je er eindelijk lekker in, doen zich - voor mij - ongeloofwaardige zaken voor die het lastig maken de rest van het boek nog serieus te nemen. Daarbij komt, dat Fabian Risk zelf niet beklijft, een euvel dat mij ook bij de voorgaande delen al parten speelde. (Als ik het boek wegleg is de man ook weg, zeg maar.) De cliffhangers aan het eind van de hoofdstukken nodigen desondanks uit tot doorlezen, de scenariotactiek van de auteur werkt.
De raakvlakken tussen de verhaallijnen van Fabian en die van Dunja zijn minimaal. Een gezamenlijke ontknoping zou stijlvoller zijn. Nu hangen ze als los zand aan elkaar, waardoor het nut van ze in één boek stoppen niet duidelijk is. Maar wie weet wat deel 4 ons brengt.
De afronding verloopt onwaarschijnlijk gladjes, alsof deze zich binnen het bestek van een beperkt aantal pagina's moest afspelen. De cliffhanger in het laatste hoofdstuk doet uitzien naar het vervolg.
[spanning 3, plot 3, schrijfstijl 4, leesplezier 4, originaliteit 3, psychologie 3]
De auteur heeft een enorme aanloop nodig om het verhaal op gang te laten komen. Zit je er eindelijk lekker in, doen zich - voor mij - ongeloofwaardige zaken voor die het lastig maken de rest van het boek nog serieus te nemen. Daarbij komt, dat Fabian Risk zelf niet beklijft, een euvel dat mij ook bij de voorgaande delen al parten speelde. (Als ik het boek wegleg is de man ook weg, zeg maar.) De cliffhangers aan het eind van de hoofdstukken nodigen desondanks uit tot doorlezen, de scenariotactiek van de auteur werkt.
De raakvlakken tussen de verhaallijnen van Fabian en die van Dunja zijn minimaal. Een gezamenlijke ontknoping zou stijlvoller zijn. Nu hangen ze als los zand aan elkaar, waardoor het nut van ze in één boek stoppen niet duidelijk is. Maar wie weet wat deel 4 ons brengt.
De afronding verloopt onwaarschijnlijk gladjes, alsof deze zich binnen het bestek van een beperkt aantal pagina's moest afspelen. De cliffhanger in het laatste hoofdstuk doet uitzien naar het vervolg.
[spanning 3, plot 3, schrijfstijl 4, leesplezier 4, originaliteit 3, psychologie 3]
2
Reageer op deze recensie