Munch en Mia

De doodsvogel is deel 2 in de Munch-Krügerreeks en het vervolg op Ik reis alleen. Het is aan te bevelen de boeken in de juiste volgorde te lezen, al lijkt deel 2 ook zonder kennis van het voorafgaande goed te volgen.

Ik reis alleen was sterker dan De doodsvogel, zo was mijn aanvankelijke gedachte. Dat zou kunnen liggen aan het feit dat het verrassingseffect niet meer meespeelt in een deel 2. Immers, de schrijfstijl is bekend, de verteltrant, de personages. Niets nieuws onder de zon, behalve een nieuw verhaal.
Het team van Holger Munch onderzoekt de moord op een meisje, dat kennelijk ritueel vermoord is. Mia Krügers hulp is nodig. In feite heeft Mia zelf hulp nodig. Zij worstelt namelijk (weer) met de vraag of ze al dan niet zelfmoord zal plegen. Tegelijkertijd raakt Munchs dochter Miriam in de problemen. (Munch en Mia, zo gaat het in het boek; niet Holger en Mia of Munch en Krüger.)

Samuel Bjørk heeft wederom een goed verhaal geschreven met aansprekende personages. Heerlijk om te lezen, een pageturner. Deel 1 was aan de complexe kant en had wat losse eindjes, De doodsvogel is strakker van opzet en netter afgerond. Mia's privéleven is op het randje van de geloofwaardigheid en mag iets minder zwaar aangezet. De lotgevallen van Miriam zijn gruwelijk, maar komen (bij mij) niet helemaal overtuigend over. Zijnde de dochter van Munch, kun je haast verwachten ... Even goed levert het spanning op.

Waar Ik reis alleen bij mij niet bleef hangen, is dat met De doodsvogel wel het geval. Mijn aanvankelijke gedachte heb ik daarom laten varen, dít boek is beter. Knap van Bjørk om de lat te halen die hij voor zichzelf zeer hoog had gelegd.
In deel 3 graag een dosis originaliteit erbij - want op enkele elementen na is De doodsvogel tamelijk standaard voor een thriller - en dan op naar de vijf sterren?

[spanning 4, plot 4, leesplezier 5, schrijfstijl 5, originaliteit 3, psychologie 4]