Geloofwaardigheid?

Yara de Best gaat met hulp van hypnotherapeut Kyle Hendriks op zoek naar haar herinneringen. Ze is een aantal dagen kwijt, maar ook haar jeugd komt tijdens de sessies aan de orde. 'In onschuld' kent een heden- en een verledenperspectief. Yara's sleutel tot het heden ligt 'begraven' in het verleden, dat is geenszins verrassend.

Melissa Skaye heeft met 'In onschuld' een aardig verhaal geschreven, dat vast en zeker een grote doelgroep aanspreekt. Maar het is niet spannend en het is niet origineel. De opbouw heden-link-verleden wordt in thrillers veelvuldig toegepast, ook de clou hebben we in deze of iets andere vorm vaker gezien. De teneur van het boek past beter bij YA dan bij volwassenen; voor de passages in het verleden is dat te billijken, voor het heden niet.

Tekort aan geloofwaardigheid is een minpunt. Skaye spreekt in haar nawoord van 'een knipoog naar de geloofwaardigheid', maar gebaseerd op true crime. Dat maakt 'In onschuld' niet per se geloofwaardiger, daar is meer voor nodig. De resultaten van hypnose zijn per definitie twijfelachtig en de intensiteit van veel sessies in een kort tijdsbestek is op zijn minst opmerkelijk. Met een beetje goede wil kan de hypnose nog door de beugel. De link tussen verleden en heden is echter zeer ongeloofwaardig. Waarom ziet niemand ..., toen niet en nu niet. Hoe kon zo gemakkelijk ...
In hoofdstuk 45 gaan alle remmen los door een toevoeging aan het verhaal die nergens voor nodig is, flink over de top.

2,5 ster, afgerond naar 3
[spanning 2, plot 3, schrijfstijl 3, leesplezier 3, originaliteit 2, psychologie 2]