Meedogenloze officier van justitie

Opmerkelijkste personage in 'Memento' is officier van justitie Jana Berzelius, die er haar hand niet voor omdraait de criminele weg te verkiezen boven de legale, wanneer een onderzoek niet vordert of haar niet naar de zin gaat. Zij heeft zo haar redenen, maar toch ... Haar acties zijn over de top, om maar niet te spreken van onacceptabel. Desalniettemin is Jana een perfect hoofdpersonage: ze is onnavolgbaar. Jana heeft niets van een doorsnee-OVJ, is een niet erg geliefde einzelgänger, het begrip sociaal contact kent ze amper. Na 'Memento' weten we het een en ander van haar, maar Emelie Schepp heeft in volgende delen nog werk te doen om haar karakter te completeren, de gaten te vullen. Spannend, wat daar nog uit gaat komen.
Hetzelfde geldt voor de overige vaste personages Mia, Henrik, Gunnar en Anneli. Zij zijn door de auteur op de kaart gezet met hun (on)hebbelijkheden en zullen ongetwijfeld persoonlijke ontwikkelingen doormaken. Stuk voor stuk zijn ze interessant en wekken ze de nieuwsgierigheid naar meer.

'Memento' is goed geschreven. Het komt prettig langzaam op gang en net als je denkt dat er wel wat actie mag komen, komt die ook, en hoe.
Het zware thema mensenhandel komt in diverse facetten aan de orde. Aan filosofieën en oplossingen ten behoeve van een betere wereld doet Schepp niet, zij houdt zich puur bij dit misdaadverhaal, dat min of meer afgerond is aan het eind van het boek, maar net niet helemaal. Alle kleine beetjes helpen, zullen we maar zeggen. Elke mensenhandelaar die zijn 'vak' niet meer uit kan oefenen is er één.

Of Emelie Schepp een aanwinst blijkt onder de Scandinavische thrillerauteurs zal zij moeten bewijzen met Jana Berzelius #2. Het tweede boek is dikwijls een moeizamer proces dan het eerste. We gaan het zien, laten we hopen dat het gauw in NL verschijnt.

[spanning 4, plot 4, leesplezier 4, schrijfstijl 4, originaliteit 4, psychologie 3]