‘Nacht in Parijs’ is mijn eerste kennismaking met auteur Michael Berg en zijn protagonist Chantal Zwart. Chantal woont in Parijs, is freelance journaliste en werkt aan een boek over de studentenonlusten in Parijs, in 1968. Oud-klasgenote Naomi roept haar hulp in: ultrarechts politicus Guy Lavillier heeft haar meegetroond om het liefdesspel te spelen, maar al voordat het spel begint sterft de man. Naomi gaat er als de wiedeweerga vandoor, weet niet wat te doen en waarheen en belt Chantal. En dan begint het verhaal zich uit te rollen: het lichaam van Guy is verdwenen, gepensioneerd hoofdcommissaris Jarre wordt op de zaak gezet, Chantal verricht op eigen houtje onderzoek, we volgen een huurmoordenaar op de voet, leren het een en ander over de Roma en tussendoor lezen we fragmenten uit het dagboek van Dédée Giraud, waarin zij de losbandigheid van de jaren ’60 beschrijft. Uiteindelijk passen alle verhaallijnen mooi in elkaar, knap werk!

De opbouw van het verhaal en de schrijfstijl van Berg smaken naar meer. De aandacht die hij met ‘Nacht in Parijs’ vraagt voor de Roma-problematiek en zijn kijk op het ultrarechtse populisme in Frankrijk tilt het boek boven de gemiddelde thriller uit. ‘Nacht in Parijs’ is boeiend, onderhoudend en voor wat betreft de beschrijvingen over de Franse samenleving leerzaam (althans voor mij). Ik mis echter ‘warmte’, kan me niet inleven in de personages, ook niet in Chantal. Zij blijft afstandelijk en onderneemt acties die op mij te ongeloofwaardig overkomen. De oude Jarre is me het meest sympathiek.

Goed boek, maar net geen topper.
Vier sterren, omdat drieënhalf niet kan en drie te weinig is voor een thriller van dit kaliber.