Opletten geblazen!

Negen is de tweede thriller van Stefan Ahnhem. Voorganger Zonder gezicht komt echter verhaallijntechnisch na Negen, die in feite een prequel is. Beetje gekunstelde constructie: de beweegredenen van hoofdpersoon rechercheur Fabian Risk zijn in het eerste boek soms vaag, na het tweede boek is het hoe en waarom duidelijk(er). Het nut van de omgekeerde volgorde blijft een raadsel, tenzij het enige doel is de lezer te verrassen of het anders dan anderen te willen doen.

Zonder gezicht bleef - voor mij - op drie sterren steken, met Negen laat de auteur echter zien wat hij in zijn mars heeft. Wat een goed verhaal! Het is zaak om de aandacht erbij te houden tijdens het lezen, niet omdat het vreselijk ingewikkeld is, maar omdat het véél is en je niets wilt missen.

Een verdwenen minister van Justitie, een ontvoering, diverse moorden + lugubere details, locaties Zweden en Denemarken, machtsspelletjes, wraak, geschiedenis-/cultuurles, dat alles weet Ahnhem tot een geheel te smeden waar je als thrillerliefhebber je vingers bij aflikt.
Aantal minpuntjes: De auteur passeert iets te vaak het randje van de geloofwaardigheid, wat het verhaal onnodig vergezocht maakt. An sich slimme mensen ondernemen iets te vaak opeens domme acties. Ahnhem laat een hoogzwangere rechercheur buitendienstwerk doen, achter criminelen aanrennen en met verdachten in aanraking komen. Gewoonlijk wordt een zwangere politievrouw op een kantoorfunctie geparkeerd tot ze met bevallingsverlof gaat.

Kom maar op met Fabian Risk #3! De man is zowel in zijn werk als in zijn privéleven intrigerend genoeg om hem te willen blijven volgen.

[spanning 4, plot 4, schrijfstijl 5, leesplezier 5, originaliteit 4, psychologie 4]