Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Petje af voor Lagercrantz!

Anna Bakker 30 augustus 2015
De 'ballast' die rond dit boek hangt weeg ik in het geheel niet mee. Ik heb het gelezen als elke willekeurige andere thriller. Wel/niet lezen was voor mij sowieso geen vraag, want waarom zou ik mijn nieuwsgierigheid naar het vervolg op de Millenniumtrilogie moeten bedwingen?

Op voorhand petje af voor David Lagercrantz! Je moet het maar durven de zo geroemde Millenniumtrilogie van Stieg Larsson voort te zetten.
Na het lezen nogmaals petje af voor Lagercrantz! Knap en mooi geschreven, goed in elkaar stekend verhaal, dat voortborduurt op de trilogie. Nu en dan wordt de lezer 'bijgepraat' door middel van een korte terugblik, wordt er een herinnering opgehaald, maar nodig is dat niet. Zodra je Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander weer ontmoet komt al het voorafgaande vanzelf bovendrijven in het geheugen.

Hoofdpersonages zijn wederom Lisbeth en Mikael, daarnaast spelen de nieuw opgevoerde personages Frans Balder en diens zoon August een belangrijke rol. Ook de redactie van Millennium, Holger Palmgren en Plague doen weer mee, evenals vele anderen, maar het blijft te overzien. Balder is een vooraanstaand wetenschapper op het terrein van de artificial intelligence (AI). Hij is op kwalijke zaken gestuit en wil zijn hart luchten bij c.q. zijn zorgen daarover delen met Mikael Blomkvist. Balders achtjarige zoon woont sinds kort bij hem, de jongen lijdt aan het savantsyndroom (boek lezen of googelen, als je wilt weten wat dat inhoudt). Een en ander loopt in het honderd, beter gezegd uit de hand. En dan komt het verhaal in een stroomversnelling.

Er gebeurt van alles, maar dat moet een ieder lekker zelf ontdekken, het moet verrassend blijven. Af en toe is de materie (te) ingewikkeld: zwarte gaten, priemgetallen in relatie tot RSA-encryptie, ellipsformules en wat dies meer zij. Dit blijft echter binnen de perken, je kunt 'Wat ons niet zal doden' goed volgen zonder het te begrijpen; het is niet storend, het past bij het niveau waarop het verhaal opereert. Computertechnologie, hackers, bedrijfsspionage, er passeert nogal wat de revue, waarvan je mag vermoeden dat het dicht bij de realiteit ligt ... (Om over na te denken dus.)

Ook spannend: hoe staat het met Lisbeth en Mikael? Hebben ze nog contact, weten ze elkaar weer te vinden? En met Mikael en Erika?
Heel klein minpuntje: de soms uitvoerige feitelijke (zakelijke) beschrijvingen, die dienen als onderbouwing voor de status quo van bepaalde situaties/verhaallijnen (als het ware als een verslag: niet mooi, wel praktisch).
David Lagercrantz pakt de na deel 3 overgebleven losse eindjes op, maar rondt niet alles af in 'Wat ons niet zal doden'. Lisbeth heeft op sommige punten succes geboekt, haar jacht op de 'erfenis' van haar vader Alexander Zalachenko is echter nog lang niet klaar.

[spanning 4, plot 5, schrijfstijl 5, leesplezier 5, originaliteit 5, psychologie 4]
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anna Bakker