Veel world building, maar nog relatief weinig plot

De boeken die ik tot nu toe allemaal van Gena Showalter gelezen had, vond ik stuk voor stuk geweldig. Haar karakters hebben een bepaalde pit en de verhalen kennen vaak een hoog tempo. Ik had echter wat gemixte verhalen over deze serie gehoord en dus heeft het even geduurd voor ik deze opgepakt heb. Maar gisteravond had ik hier ineens zin in en als ik een hunch heb...

En ik snap eerlijk gezegd in dit geval wel waar de gemixte recensies vandaan komen. Is dit een slecht boek? Zeer zeker niet. Net als haar andere boeken heeft ook dit boek een hoofdpersonage met pit. Ten laat zichzelf niet op haar kop zitten, doet er alles aan om ongedwongen haar eigen beslissingen te kunnen nemen en ze lijkt niet te breken te zijn door dokters of onder invloed van marteling en manipulatie.

Daarnaast heeft Showalter ook heel veel aandacht besteed aan het bouwen van deze wereld en de mythologie. In dit boek krijgen we heel veel stukken van de wereld te zien, maken we kennis met veel karakters en leren we stukje bij beetje hoe dit nu eigenlijk werkt en wat er gebeurt als er geen keuze wordt gemaakt tussen de twee koninkrijken in het hiernamaals.

Maar, er zitten ook een paar kanttekeningen aan het verhaal: Er zijn momenten dat het wel erg overduidelijk is dat dit deel als doel heeft ons kennis te laten maken met alle aspecten van deze wereld. Er wordt veel van hot naar her gereisd en gerend, terwijl er plottechnisch eigenlijk gedurende het hele boek vrij weinig gebeurt.

De meer dan 400 pagina's lezen heerlijk en vlot weg, maar ik denk dat er meer vaart in het verhaal had kunnen zitten en net iets meer plot. Maar, nu we deze ene belangrijke beslissing helemaal uit de weg hebben EN we weten hoe de wereld in elkaar steekt, kan het verhaal in deel twee hopelijk WEL echt beginnen!