Geen echte klik

Ik ben best een groot fan van Young Adults van de oude stempel. Ik ben een fan van love triangles, ik vind het niet erg als relaties een power imbalance hebben, ik heb ook niet zo'n issue met het uitgebreid beschrijven van de verlangens van het ene karakter voor het andere. Maar tussen mij en deze serie wil het gewoon niet klikken.

Op het eerste zicht hebben Kat en ik best veel met elkaar gemeen, maar toch kan ik me gewoon niet goed in haar inleven en niet goed met haar meevoelen. Ze is zo ongelooflijk koppig dat het over het algemeen onbegrijpelijk en irritant wordt en ze is zo ontzettend explosief dat ik me af en toe afvraag of ze ook nog wat opgestoken heeft van het lezen van al die boeken, want ze vertoont weinig geduld en capaciteit om dingen fatsoenlijk op te lossen.

En als ik dan in elk geval nog iets heb met de love interest, dan is dat allemaal niet zo erg, maar Daemon heeft te veel van datzelfde en ook daar kan ik gewoon niet zoveel mee. Hij kan ongelooflijk klef en romantisch zijn, maar ook hij is explosief en impulsief. Er wordt nooit ergens goed over nagedacht, waardoor ze het grootste deel van de problemen waar ze mee te maken hebben zelf creëren.

Ik vind het wel eeuwig zonde, wat ik vind het conflict erg interessant, ik vind de mythologie leuk en we hebben in dit boek veel toffe dingen gezien die wat mij betreft echt heel tof hadden kunnen worden uitgewerkt. Maar de nadruk ligt er allemaal niet op, omdat de karakters vooral bezig zijn met overal niks mee te maken willen hebben. En voor mij werkt dat eigenlijk gewoon niet.

Ik ga het laatste deel in deze serie uiteraard nog wel lezen (ik ben nu zo ver gekomen). Over de spin off ga ik nog even verder twijfelen.