Recensie Ik ben niet bang

In een kleine gemeenschap, 4 armzalige huizen plus een villa iets verderop, woont Michele. Samen met 5 anderen (incl. zijn kleine zusje) is het alledaagse leven veelal spelen, met alle kinderlijke competitie en wreedheden van dien. In de sidderende zon en hitte, tussen het graan en de krekels op de heuvels van een ongevaarlijk gehucht in zuidelijker Italië, leidt een wedstrijd tot een "straf", waarbij Michele een aparte ontdekking doet.
Michele is zorgzaam en verantwoordelijk voor zijn zusje maar ook nog kinderlijk in zijn beleving. Hij heeft nog last van kinderangsten (o.a. monsters, enge dingen, akelige dromen) maar weet wel al het onderscheid tussen de angsten die bij hem leven en die hij zelf kan beheersen, en de angsten die er voor iedereen zijn. Toch leidt zijn ontdekking, de thuiskomst van zijn vader, de logees en nachtelijke discussies met de nieuwe logee en andere bezoekers, tot nieuwe, soms angstige vragen.
Beloftes die hij gedaan heeft zijn hem eigenlijk heilig, maar welke belofte is belangrijker? In een stroomversnelling lees je door tot een super open eind.
Geweldig, we hebben twee uur later gegeten want ik wilde het verhaal uitlezen

Na "Ik haal je op, ik neem je mee" en "Zo God het wil" vond ik dit boek verfrissend. Een heel andere sfeer waarbij je in de belevingswereld zit van de negenjarige Michele, met beeldspraken en waarnemingen waardoor ik echt de isolatie van een andere leeftijdsgebonden associatie voelde. Daardoorheen komt van een afstand de werkelijke wrede realiteit van de grote wereld en de het reilen en zeilen van de volwassenen heen sijpelen. Een dilemma zo groot en zo verwarrend op die leeftijd, ontzettend mooi laten door vloeien in actie. Ook de verteltrant bij "Ik ben niet bang" wijkt af van de hierboven genoemde titels: alle drie tonen van dichtbij de gedachten wereld van de hoofdpersonen, alleen voelde ik me hier veel meer vereenzelvigd, ging meer op in de "afwezige", deels zelf gecreëerde realiteit van een kind. Een continuïteit hiervan terwijl je in de andere twee titels van-de-hak-op-de-tak tussen losse gedachten sprong (aangeduid middels cursief gedrukte zinnen tussendoor).
Spanningsvolle bladzijden lang maken een eind aan het dilemma maar laten de toekomst open, en gaf mij grote voldoening.
Een verrassend pakkend boek, helemaal goed.