Recensie Winternacht

Op de eerste bladzijde treffen mij al 2 dingen: "Waar moet het met dit land naartoe?" en Winter: bar, koud, guur en donker. In het boek wordt naast de verhaallijn ook duidelijk aandacht besteed aan het immigratie probleem, van beide kanten belicht en compleet onderbouwd, met eventuele verbeter punten voor zowel de autochtone Ijslanders als de voornamelijk Aziatische immigranten. Verder wordt ook een ander Ijslands probleem aangestipt: in de januari maand met de minste uren licht is er een piek aan zelfmoorden.

Het verhaal vond ik meer triest dan spannend, al die karakters die allemaal uitgewerkt zijn met een probleem in het verleden, of het heden, of gewoon onhebbelijk gedrag vertonen door teleurstellingen in het leven cq vreemde visies; elk heeft zijn "rugzak des levens" duidelijk omschreven staan.
Dit leidt af van het werkelijke verhaal, het wordt niet echt een thriller.

Het boek leest prettig, is interessant omdat de schrijver sociaal maatschappelijke problemen ook in de schijnwerper zet maar nodigd mij niet gelijk uit om ademloos andere titels te gaan lezen.

Arnaldur Indridason heeft met zijn boeken toch 2x de Martin Beck Award (beste thriller in Scandinavie en Noord-Europa), eenmaal de CWA Gold Dager Award en een goede 5-sterren notitie in de thriller gids van Vrij Nederland op zijn naam staan.