Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Hopeloze gevallen

Anne Oerlemans 03 mei 2018 Hebban Recensent
Tommy Wieringa schreef al veel boeken, brak door bij het grote publiek met Joe Speedboot in 2006. Zijn werk werd in verschillende talen vertaald en in 2014 was het Nederlandse Boekenweekgeschenk van zijn hand. Zijn jongste boek verscheen in oktober 2017 en draagt de titel De heilige Rita.

Hoofdpersonage Paul Krüzen woont al bijna vijftig jaar in Mariënveen, samen met zijn vader waarvoor hij de zorg draagt. Voor het dorp en Paul en zijn vriend Hedwiges is Rita, patrones van de hopeloze gevallen, de beschermheilige. En hopeloze gevallen, dat zijn Paul en Hedwiges. Nooit ver van huis geweest, betaalde liefde en de toekomst heeft niet heel veel meer te bieden.

Wieringa beschrijft met Mariënveen een typisch Hollandse omgeving, een kleine wereld waarin Paul en Hedwiges prima kunnen overleven. Wanneer Hedwiges echter in zijn eigen huis overvallen wordt is het tijd voor actie. Maar het ontbreekt hen aan de mogelijkheden: “Treurig keek zijn vriend hem aan. Ze waren twee kleine, zwakke mannen, machteloos tegenover het geweld. Ze konden camera’s ophangen, dievenklauwen op de deuren zetten en de heilige Rita aanroepen, maar terugvechten, dat konden ze niet.”

Het levensverhaal en de familiegeschiedenis van Paul staan echter centraal, maar de sprongen in de tijd zijn lastig te volgen in het begin. Wat speelt zich wanneer af en hoe verhouden al die gebeurtenissen zich tot elkaar? Tegen het einde van de roman heeft de lezer daar iets meer inzicht is, maar toch blijven heel veel dingen nog vaag. De laatste paar pagina’s bieden ook geen opheldering, hoewel duidelijk is dat Paul ontspoort nadat hij alleen achterblijft in de boerderij waar hij vijftig jaar woonde.

Wieringa slaagt er dus niet in de lezer van begin tot eind vast te houden, maar schreef wel een mooie ode aan het leven in een traditioneel Nederlands dorp en de zaken die daar een grote rol spelen in het dagelijkse leven. Zelfs het dialect ontbreekt er niet aan bij zijn personages. De schrijfstijl van Wieringa leest zoals altijd prettig, maar soms komen zijn zinnen ietwat te gemaakt over en het verhaal over het simpele dorp in Twente verliest daarmee aan geloofwaardigheid.

Ook de relatie tussen vader en zoon wordt door Wieringa aangekaart, maar ook die lijkt uiteindelijk de doorslag niet te kunnen geven. De lezer blijft achter met heel veel losse eindjes en een sombere boodschap: het leven is hopeloos, maar we proberen er toch zo goed en zo kwaad als het gaat iets van te maken, zelfs als er eigenlijk niets meer is om nog voor te leven.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anne Oerlemans