Herkenbare thema’s in abnormale context

Trent Dalton is een Australische journalist en schrijver van fictie. Hij is in vaste dienst bij The Weekend Australian en schreef eerder voor The Courier-Mail. Zijn debuutroman Jongen verslindt heelal kreeg in Australië verschillende literaire prijzen en de Nederlandse vertaling van de hand van Elvira Veenings verscheen bij HarperCollins 2019. Intussen zijn ook de filmrechten voor de roman verkocht.

Eli groeit op in een crimineel milieu en maakt het nodige mee in zijn jeugd met een stiefvader die in drugs handelt, een moeder die wordt opgepakt, een vader die een groot drankprobleem heeft. Zijn beste vriend is een van de bekendste voor moord veroordeelde mannen in de buurt, hoewel Eli niet gelooft dat Slim schuldig is. Zijn broer August praat nooit en lijkt dingen te weten die van buiten dit heelal komen. Eli heeft een droom; misdaadjournalist worden bij The Courier-Mail, waar ook de vrouw van zijn dromen werkt, maar zijn omgeving zorgt steeds weer voor nieuwe problemen.

Jongen verslindt heelal is een dikke pil en de lezer krijgt vooral in het begin heel veel informatie. De scènes of hoofdstukken lijken soms los van elkaar te staan, maar Dalton blijft bij het perspectief van Eli wat het geheel wat makkelijker te overzien houdt. De vlotte schrijfstijl van Dalton, met veel details leest lekker maar pas tegen het einde van het verhaal weet hij de lezer helemaal mee te sleuren.

Aan het einde van de roman komt namelijk alle informatie die eerder al met de nodige details is verschaft op een ingenieuze manier bij elkaar en dat maakt het debuut van Dalton knap. Elk geïntroduceerd element heeft de auteur nodig om zijn ontknoping tot een ware knaller te kunnen maken. De lezer moet er even op wachten, maar dan heb je ook wat.

De roman is spannend maar zet ook vooral interessante thema’s centraal; familie, vriendschap. Hoe ga je om met de mensen waarmee je gedwongen bent om te gaan en waarom kies je de mensen om je heen zoals je ze kiest? Doorzettingsvermogen, Eli is in alle gevallen een ongelofelijke optimist en doorzetter en uiteindelijk is dat wat hem door de penibele situaties in de roman helpt en aan het eind te bereiken wat hij bereikt. En tot slot het lot; August ziet zaken al ver van te voren aankomen en doet voorspellingen. Dalton speelt in zijn roman met de tijd en de onomkeerbaarheid van zaken die in de sterren geschreven staan.

“Soms is het niet logisch en soms is het pas twee jaar later of een maand later logisch en kon hij op dat moment onmogelijk weten dat het logisch zou zijn.”

Jongen verslindt heelal is een interessant debuut dat veel literaire thema’s een abnormale context geeft, waardoor het geheel tegelijk herkenbaar en compleet onvoorstelbaar is voor de gemiddelde lezer die niet in een crimineel circuit is opgegroeid. Dalton speelt met referenties naar andere literatuur maar zijn roman is ook zonder die te ontdekken als spannende roman zeker de moeite van het lezen waard.