Kijk me aan, kijk niet weg; balanceren op een dun koord tussen leven en dood

Lisanne Spaander, bij het verschijnen van dit boek 22 jaar oud, is 16 wanneer er bij haar een zeldzame vorm van kanker wordt geconstateerd: het Ewing-sarcoom. Al snel volgen de eerste zware chemokuren en begint Lisanne haar gevecht tegen deze ziekte. Het is meer dan alleen een fysieke strijd; het mentale gedeelte valt Lisanne zwaar. De ene dag heb je het gevoel dat alles goed komt en de volgende dag stort je wereld weer in. Ook voor haar familie en vrienden heeft de ziekte van Lisanne grote impact, want hoe ga je om met iemand die misschien wel doodgaat?

'Waarom doen jullie ineens zo anders? Karin zit nooit zo stil; ze praat en lacht altijd uitbundig. Maike kijkt me nooit zo plechtig aan. Sla jullie armen om me heen, knuffel me nou. Maar zij zitten daar en ik sta hier'

Ondanks dat het verhaal gaat over Spaanders ziekte is het geen zwaar boek om te lezen. Tussen de regels door voel je haar strijdlust. Moeilijke momenten en lastige emoties worden wel benoemd, maar hier wordt niet lang bij stilgestaan. Vaak worden deze momenten opgevolgd door ervaringen waarbij Spaander haar wilskracht en positieve instelling gebruikt om toch iets van haar leven te maken. De titel van dit boek is dan ook niet toevallig gekozen. 'Vechtersbaas' is het nummer dat Lisanne schreef tijdens de eerste zware chemokuren in het Radboudziekenhuis in Nijmegen. Muziek is voor haar de manier om haar gevoelens te uiten en om de heftige ervaringen te verwerken. Ze merkt dat ze met haar muziek mensen raakt en hen verbindt als ze haar nummer zingt in het ziekenhuis, voor Marco Borsato en op nationale televisie.

Het boek is niet uniek in zijn soort; er zijn meer autobiografische verhalen van diverse mensen over hun leven met een (dodelijke) ziekte. Dit betekent niet dat het verhaal verveelt. Integendeel, het blijft bijzonder en boeiend om verhalen te lezen waarbij de hoofdpersoon in staat blijkt om uitzichtloosheid om te zetten in hoop. Door het delen van haar verhaal confronteert en inspireert Spaander, doordat zij laat zien waar het in het leven écht om draait. Het cliché wordt eens te meer bevestigd: de liefde en gezondheid van jezelf en je naasten is het enige wat er toe doet. Dus als je alleen maar bezig bent met het creëren van je ideale toekomst door te proberen meer geld te verdienen, te balen dat je nu niet naar de horeca kunt, een mondkapje op moet of denkt dat je leven mooier wordt als je meer volgers hebt, laat je dan inspireren door deze wijze les van Lisanne Spaander:

'De toekomst is nu. Ik kan in de pijn van mijn verleden leven, ik kan bang zijn dat de kanker terugkomt, maar op al die dingen heb ik geen grip. Hoe mijn weg verder zal lopen weet ik niet, ik kan alleen meedeinen op de golven van het leven. Ik kan nu luisteren naar mijn hart, dat niet meer in mijn borst klopt alsof het eruit wil springen. Mijn hart laat mij nu met iedere bons weten hoe bijzonder en fijn het is dat ik leef.'

Op dit moment gaat het goed met Spaander. Ze is tweeënhalf jaar ‘schoon’, ambassadeur van het Prinses Maxima Centrum en treedt op met haar eigen muzieknummers.