Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Het vuurwerk spat van de pagina's

Anne Terwisscha 02 juli 2014

‘There is no hunting like the hunting of man’ wordt Ernest Hemingway aan het begin van Trofee  geciteerd. Het boek van Steffen Jacobsen handelt over mensenjacht: steenrijke mensen betalen grof geld om  het genoegen te smaken mensen op te jagen en te doden. In de proloog wordt een echtpaar in Noord-Noorwegen tot het uiterste gedreven waarna ze de dood vinden.

Elizabeth Caspersen is de dochter en erfgename van de immens rijke en overleden industrieel Flemming Caspersen. In een kluis heeft ze een dvd gevonden, met daarop een film hoe mensen de dood in worden gejaagd. Ze schakelt de privédetective Michael Sander in om uit te zoeken wat haar vader hiermee te maken heeft. Tegelijkertijd krijgt inspecteur Lene Jensen de zaak van de vermeende zelfmoord van de veteraan Kim Andersen. Als blijkt dat Kim samen met andere veteranen betrokken was bij de mensenjacht, duurt het niet lang voor Sander en Jensen noodgedwongen moeten samenwerken.

De samenwerking tussen Sander en Jensen is een van de (vele) sterke punten van dit boek. Jacobsen heeft van hen beiden sterke karakters gemaakt. Koppig zelfs, eigengereid, met de neiging om vooral te doen wat ze zelf menen dat goed is, zonder naar het advies van anderen te luisteren. Dit levert de nodige confrontaties op, waarbij de één niet voor de ander onderdoet en het vuurwerk van de pagina’s spat.

Mensenjacht is uiteraard een gruwelijk onderwerp.  Jacobsen schuwt het niet om dit met heftige voorbeelden te illustreren. Zodra Sander en Jensen op onderzoek uitgaan, komen de organisatoren van de mensenjacht bijeen om hen op een verschrikkelijk gewelddadige manier te ontmoedigen. Rauw en onmenselijk, maar noodzakelijk om duidelijk te maken waartoe de mensenjagers in staat zijn.

De plot van Trofee  is van zeldzame klasse. Jacobsen weet alle verhaallijnen keurig bij elkaar te houden.  Op het eind komt hij nog met enkele onthullingen die voor de oplettende lezer voor de hand zouden moeten liggen, maar die toch als een verrassing komen. Het zorgt voor een perfecte en bevredigende afronding van alles wat Jacobsen de lezer voorgeschoteld heeft.

De achterflap vermeldt dat Jacobsen door critici wordt vergeleken met Henning Mankell en Stieg Larsson. Eerder Larsson dan Mankell denk ik, maar een vergelijking is niet nodig. Steffen Jacobsen staat op zichzelf en heeft met Trofee  een thriller van jewelste geschreven. Het is te hopen dat Sander en Jensen in de toekomst vaker noodgedwongen moeten samenwerken.

 

1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anne Terwisscha