Getuige van een moord

Een moordzaak  is nog niet opgelost als de dader is gevonden. Dat leert Amos Decker als recht voor zijn neus bij het FBI-gebouw Walter Dabney invaldocente Anne Berkshire neerschiet en zichzelf daarna een kogel door zijn hoofd jaagt. Wat heeft hem bezield om een voor hem zo’n onbekende vrouw te vermoorden? Of kende hij haar toch? Amos wordt op deze zaak gezet en ontdekt dat zowel Dabney als Berkshire een raadselachtige handel en wandel hadden.

Hoe kon Berkshire zich bijvoorbeeld een duur huis veroorloven en had ze een bedoeling met haar vrijwilligerswerk bij de hospice? Het onderzoek levert meer vragen dan antwoorden op en het kost Decker veel hoofdbrekens voor hij weet te achterhalen wat er echt gebeurd is. Maar daarmee is de moordzaak nog niet afgesloten.

Het motief van David Baldacci is het derde boek in de serie rondom Amos Decker. Deze hoofdrolspeler was ooit een gevierd sportman, maar een slag op zijn hoofd veranderde zijn hele leven. Sindsdien heeft hij een perfect geheugen en hebben zijn sociale vermogens een knauw gehad.

In de vorige twee boeken werd Amos op cold cases gezet, maar nu hij getuige was van een moord mag hij proberen een hot case op te lossen. Hij verhuist samen met Alex Jamison naar Washington naar een flatgebouw van Melvin Mars (uit De laatste mijl), op voorwaarde dat zij de boel daar managen.

Dat managen houdt o.a. in dat ze te maken krijgen met  een huurder die problemen heeft met criminelen. Het levert een dun verhaallijntje op dat weinig toevoegt aan het hele verhaal en ook niet op een mooie manier wordt afgerond.

Een Baldacci kenmerkt zich soms door absurde theorieën en vergezochte plotwendingen. Dat valt in Het motief nog redelijk mee. Het is voor de lezer zelfs voor een groot deel mogelijk om met Amos mee te raden (of te beredeneren) wat er allemaal gebeurd is.

Qua stijl is dit weer een onvervalste Baldacci: het is snel en het leest makkelijk omdat het allemaal aan de oppervlakte blijft. De auteur doet af en toe wel een poging om zijn personages een tikje diepgang te geven, zoals Axel Jamison die voor het eerst iemand neerschiet en daar moeilijk mee om kan gaan. Maar het blijft bij plichtmatige pogingen en de indruk bestaat dat Baldacci daarna liever weer de draad van het verhaal oppakt. Dat is ook waar hij beter in is. Het maakt hem niet voor niets een bestsellerauteur.