American Gods; complex verhaal over Amerika

Aangespoord door mijn dochter van 18 die al veel goeds over de tv-serie had gehoord, gaf ik me op voor deze lezersclub met hoge verwachtingen. Die zijn niet helemaal uitgekomen. Ik had boek verwacht waar het zwaartepunt op de reis door Amerika zou komen te liggen. Aangezien ik een aantal keren in de Verenigde Staten ben geweest, boeide mij dit wel. Maar American Gods is geen reisverhaal, maar een verhaal over goden. Ik had me in dit geval meer hebben moeten laten leiden door de titel :). Alle denkbare goden komen voorbij in het boek; zowel in dromen als in de 'werkelijkheid'. En ik merkte ook weer bij dit boek dat fantasy meestal niet aan mij besteed is (m.u.v. Harry Potter en wat andere Britse klassiekers). Gaiman is zeker een begenadigd schrijver die een verhaal kan vertellen. Zijn hoofdpersoon Shadow is een man die uit de gevangenis komt, op weg is naar zijn vrouw, maar die blijkt helaas net te zijn overleden. Dan levert hij zich over aan de goden, m.n. aan Wednesday. Daar mag je als lezer al meteen aan Wodan, de Germaanse oppergod waar woensdag naar genoemd is. En zo is het hele boek doorspekt met goden uit allerlei culturen en landen; de meesten bij mij onbekend. Google mag je zeker wel in de buurt houden als je dit boek leest. Er zaten prachtige hoofdstukken bij, maar ik merkte wel dat dat bij mij meestal de hoofdstukken zonder al te veel symboliek en goden waren; gewoon wanneer Gaiman een mooi verhaal vertelde, want dat kan hij.
Kortom: ik heb het boek met veel plezier gelezen, maar ongetwijfeld is me veel ontgaan. Daarom was dit boek wel zeer geschikt voor een leesclub, waardoor het boek voor mij een steeds diepere betekenis kreeg en waardoor ik via de andere leden leerde wat er allemaal verscholen zat in de diverse karakters.
Dankjewel!