Is spelen met poppen wel zo onschuldig?

Met Vogelman maakte ik jaren terug kennis met Mo Hayder. Wat mij daarvan bijbleef is dat zij Gruwelijk goed kan schrijven zonder dat het voor mij te weerzinwekkend werd. Toch bleef het bij dat ene boek. Voor de leesclub besloten we dat Poppenspel nu aan de buurt was.

De eerste paar pagina’s was het weer volop de “gruwelijkheid van Mo Hayder”, ik zat meteen weer in de Mo-flow, maar dacht wel: O jee, als dit maar niet een paar dames van de club afschrikt...

We maken kennis met AJ (Average Joe) LeGrande die in de Psychiatrische/TBS-kliniek van Beechway werkt waar de laatste tijd tijdens stroomstoringen onverklaarbare incidenten gebeuren die soms een dodelijke afloop hebben voor de patiënten. Sommigen van hen meldden dat dit komt door “De Maude” een oud spookverhaal dat nu voor veel onrust zorgt in de kliniek en zorgt dat personeel geen nachtdiensten meer wil draaien.

Opvallend genoeg lijkt na het ontslag van een van de patiënten de rust wedergekeerd, of heeft deze zich verplaatst naar de buitenwereld? AJ gaat op onderzoek uit en schakelt de hulp van rechercheur Jack Caffery in.

Na het boek gelezen te hebben kwam ik erachter dat deze het vierde onderdeel is van een ”Walking Man” serie met Jack Caffery in de hoofdrol. Het klopt dat er inderdaad een andere verhaallijn door het boek loopt, maar toch stoorde dit niet het verhaal van AJ. Het boek is prima als standalone te lezen. Mijn leeshonger voor de boeken van Mo Hayder is in ieder geval aangewakkerd!