Dit boek wilde mij niet loslaten

Aan het einde van de wereld, geschreven door Kristin Hannah, speelt zich af tussen 1974 en 1986.
Leni Allbright verhuist met haar ouders, Ernt en Cora, naar Alaska. Het is een beslissing die haar leven zal tekenen. Haar vader is teruggekeerd uit Vietnam waar hij zes jaar in krijgsgevangenschap heeft gezeten. Hij heeft nachtmerries, woedeaanvallen, en heeft moeite om het normale leven op te pakken. In Alaska wacht hen een mooie zomer, maar een slecht onderhouden huis. De familie Allbright leert met vallen en opstaan, en met hulp van dorpsgenoten, de winter te overleven. Met het vallen van de herfst worden de dagen korter, de nachten langer en de winter doet zijn intrede. En daarmee ook de psychische problemen van Ernt. Leni en haar moeder proberen ondanks zijn problemen te overleven in de wildernis van Alaska. Na enkele jaren gaat het gruwelijk mis. Leni wordt verliefd op Matthew en raakt zwanger van hem. Haar vader is furieus en mishandelt haar, en Cora vermoordt hem. Beiden vluchten naar Seattle, en vinden daar een nieuw thuis en een nieuw leven. Na de geboorte van haar zoon probeert ze Alaska te vergeten. Maar haar liefde voor Matthew en voor Alaska kan ze niet vergeten. Daarvoor zal zij alles willen geven.

Dit boek raakt mij. De spanning in het gezin, moeten overleven in het grillige Alaska, de liefde voor elkaar, en de onvoorwaardelijke trouw heeft Kristin Hannah zo mooi beschreven. Ik voelde de emoties met Leni mee, naarmate ze ouder wordt, maar ook met haar moeder die keer op keer voor haar man opkomt en voor hem kiest. Het boek wilde mij niet loslaten.