Een spannend boek met heel wat tegenstellingen.

Wat me bij deze thriller als eerste aansprak was de cover. Ik vind hem mooi van vormgeving en de kleuren zijn knap gekozen. De strop verwijst naar spanning, gevangenschap, begrenzing, een einde,… Maar de vlucht vogels doet dan weer denken aan vrijheid, loslaten, een nieuw begin,…
Deze tegenstrijdigheid vond ik ook terug in de opbouw van het verhaal.
Je wordt als lezer onmiddellijk meegetrokken in het leven van de twee hoofdpersonages Anouk en Sven en je voelt onmiddellijk een onderliggende spanning. ‘Hier klopt iets niet. Niet alles is wat het lijkt.’ zijn zinnen die gedurende de eerste hoofdstukken door mijn hoofd gingen. En al snel komt alles in een stroomversnelling waardoor ik het boek moeilijk kon neerleggen.
Rond hoofdstuk 48 kwam het verhaal voor mij tot stilstand, van een heuse rollercoaster naar een traag kabbelend beekje. Door de korte hoofdstukken en makkelijke vlotte taal waarin de thriller geschreven is bleef ik toch doorlezen. En daar was ik blij om, want naar het einde toe wordt de spanning terug opgebouwd en eindigt het verhaal met een hoogtepunt.

De taal die schrijfster Karin Hazendonk in dit boek gebruikt is eenvoudig en vlot en bestaat vooral uit korte zinnen. Toch vallen hier en daar spel- en taalfouten op, al bestaat zeker de kans dat je erover leest door de snelheid van het verhaal.
Het boek bestaat uit korte, genummerde hoofdstukken die een deel van het verhaal vertellen vanuit een bepaald personage. Wanneer dit wisselt staat de naam van het personage aangegeven onder het hoofdstuknummer. De delen die vanuit Anouk verteld worden zijn in de ik-vorm. Hierdoor komt ze directer over en vormt ze een grotere band met de lezer. Wat niet wil zeggen dat je haar bij alles kan volgen en een onvoorwaardelijke sympathie voor haar opbouwt, zeker niet aan het begin van het verhaal. De andere personages vertellen vanuit de derde persoon.

De twee hoofdpersonages zijn Anouk en Sven. Anouk is een jonge vrouw die geen onbezorgde jeugd heeft gekend, maar toch een mooi leven probeert op te bouwen met liefdevolle mensen om zich heen.
Sven lijkt de man die alles voor elkaar heeft: vlot, welbespraakt, galant, een eigen huis en een goedgevulde bankrekening, … kortom de ideale man. Of is dit alles een mooie façade als cover voor een getraumatiseerde binnenkant?
Alleen deze omschrijving al creëert de ideale voedingsbodem voor een goede thriller.
De meest belangrijke nevenpersonages zijn Miranda en Bas. Miranda is de tweelingzus van Anouk, die het evenwicht zoekt tussen haar eigen leven en gezin en de sterke band met haar zus. Bas is de echtgenoot van Miranda. Hij is de buitenstaander in deze sterke zussenrelatie, een man die een heel realistische en rationele kijk op het leven heeft. Ook bij deze twee personages merk je een tegenstrijdigheid op. Iets wat terugkomt op heel wat onderdelen van deze thriller, het spanningsveld tussen tegenpolen.
De andere nevenpersonages hebben kleinere rollen te vervullen, maar geen van hen waren voor mij onmisbaar voor het verhaal. Al was er in de leesclub hierover heel wat discussie rond het personage van Kim. Maar dat laat ik aan jou als lezer over om dit voor jezelf te beslissen.