Verrassend goed!

Toen ik aan dit boek begon had ik totaal wat anders verwacht. Na het lezen van de flaptekst en recensies, dacht ik eerlijk gezegd dat het een YA-dystopian verhaal was. Die indrukken werden toch telkens gewekt als ik wat over het boek las of hoorde.
Niets is minder waar. Ik zou het boek eerder als een tienerfictie bestempelen, voor YA is ie nog net wat te jeugdig. Niet erg eerlijk gezegd. Het zorgt voor afwisseling, leest lekker weg en toont vooral de eerste jaren van de puberteit. Doordat ik de afgelopen jaren eerder focuste op YA, was ik even vergeten hoe het was om veertien te zijn.

Het verhaal zit goed in elkaar, ook al is het niet altijd even geloofwaardig. Een meisje van veertien dat de wereld over reist naar een land zoals de Verenigde Staten? Daar heb ik mijn vragen bij.
De personages spelen goed op elkaar in en het is ook fijn om te zien hoe ze zo snel een sterke band opbouwen. Hier merk je ook wel dat het boek zeer jeugdig is. Die eenvoudige manier van vrienden maken en het beste zien in de ander. Ik vond het heerlijk om te lezen. Gewoon de eenvoud van de personages maakte net dat het volle karakters waren. Ze zorgde ervoor dat het verhaal gevuld geraakte met humor.
De setting was op zich wel goed, maar ik had toch net wat meer gewild. Dat je die orkaan toch wat meer beleefd en niet omschrijvend mee krijgt. Dat was het enige puntje dat ik best jammer vond, hoe weinig er in werd gegaan op de orkaan en dergelijke zaken.

De cover vond ik voor het lezen van het boek geweldig. Maar nadien merkt ik er zeer veel fouten op. Waar is de kleine Abby? Die zowat een belangrijk personage vormt in dit boek. Hoe komt het dat er nog lichten branden op de achtergrond, als ze in het duistere deel van de stad wonen?
Niet dat het bijzaak is, maar voor de lezer is dit deels moeizaam om zomaar te aanvaarden. Het zijn details die de verbeelding net beïnvloeden.

De schrijfstijl is vlot en zeker ook interessant. Het geeft niet zozeer een twist aan het verhaal, maar brengt eerder meer inzichten met zich mee. Ondanks het ene perspectief krijg je toch het idee dat je vanuit meerdere perspectieven de gebeurtenissen mag aanschouwen.
De spanningsopbouw vond ik (naarmate dat het nodig was in dit verhaal) ook zeer goed uitgewerkt.
Helaas van het -deels- open einde. Want uiteindelijk heb ik het idee alsof de plot niet 'opgelost' is. Dat ik niet verder sta dan wanneer ik begon met lezen.
Het boek lijkt eerder een scene, enkele dagen, uit het leven van de hoofdpersoon. Niet zozeer een uitgewerkt plot moet een doel.